علی اصغر اکبری نسرکانی - دانشکده مهندسی عمران، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران
کورش نادری - دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
مصطفی نخعی - دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران
مریم ندائی - دانشکده مهندسی شیمی، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران

یکی از شاخصههای مهم مخلوطهای آسفالتی این است که در برابر آب و رطوبت مقاوم باشند. این اهمیت از آنجهت است که خرابیهای ناشی از رطوبت، نظیر عریانشدگی، چاله شدن و ...، علاوه بر کاهش عملکرد روسازی و قابلیتبهره برداری آن، در گسترش سایر خرابیها نظیر شیارشدگی، ترکهای خستگی و ترکهای دمای پایین نقش ایفا میکنند. از سوی دیگر، گیلسونایت به عنوان یک ماده معدنی که به وفور در ایران یافت میشود و قیمت نسبتاً ارزانی دارد، میتوانددر اصلاح قیر به کار رفته تا علاوه بر بهبود برخی از خواص مخلوط آسفالتی، هزینه پروژههای راهسازی و روسازی را نیز کاهش دهد. در این مقاله حساسیت رطوبتی قیر و مخلوط آسفالتی اصلاحشده با 5 و 01 درصد گیلسونایت با آزمایش طیفسنج مادون قرمز-تبدیل فوریه و مقاومت کششی غیرمستقیم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایشها نشان میدهدکه استفاده از قیر اصلاحشده با گیلسونایت، مقاومت کششی غیرمستقیم مخلوط آسفالتی را افزایش و حساسیت رطوبتی آن را کاهش میدهد. بنابراین استفاده از آن در مناطق مرطوب و بارانی توصیه میشود. در ضمن، خصوصیات شیمیایی گیلسونایت نیز مورد بررسی قرار گرفت که نتایج آزمایش طیفسنج مادون قرمز-تبدیل فوریه حکایت از تشابه گروههای عاملی تشکیل دهنده قیر و گیلسونایت و نشان از تأیید فرضیه پایه قیری بودن گیلسونایت دارد

حساسیت رطوبتی، مخلوط آسفالتی اصلاحشده، گیلسونایت، طیفسنجی مادون قرمز-تبدیل فوریه، مقاومت کششی غیرمستقیم