علیرضا طهماسبی بیرگانی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول، دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، گروه عمران، دزفول، ایران
اکبر حسنی پور - دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول، استادیارگروه عمران، دزفول، ایران

نگاهی به خسارتهای ناشی از زلزلههای گذشته نشان میدهد که درصد بالایی از ساختمانهای بتن مسلح که تاکنون در کشور ساخته شدهاند، در برابر زلزله مقاوم نیستند و یا مقاومت کافی و قابل قبولی در برابر زلزله ندارند، زیراسازههای بتن مسلح موجود غالباً براساس آئیننامههای قدیمی طراحی شده و بعضا الزامات آئیننامههای جدید زلزله را ارضاء نمینمایند. بعنوان مثال بررسی آسیب پذیری ساختمان بتنی موجود چهارطبقه که در گذشته بر اساس ویرایش دومآیین نامه 0022 زلزله طراحی و اجرا گردید نشان می دهد که چناچه ضوابط ویرایش سوم آیین نامه 0022 زلزله در طرح لرزه ای مجدد آن اعمال گردد برش پایه بمیزان چشمگیری در آن افزایش یافته و با توجه به کمبود ظرفیت سازه ، ساختمان مذکور نیاز به مقاوم سازی لرزه ای خواهد داشت ] 1 [ . یکی از راهکارهای مقاوم سازی ساختمان های بتنیاستفاده از مهاربند فولادی همگرا از نوع ضربدری می باشد، لیکن چنانچه مهاربند فولادی به قاب سازه اضافه گردد بار مازاد وارده به سازه در نهایت در قالب نیروی برشی و لنگر خمشی و به صورت اضافه بار به پی ساختمان منتقل خواهد شد ] 5و 4و 3و 0 [ . لذا بایستی متناسب با مقاوم سازی سازه ساختمان نسبت به مقاوم سازی و به عبارتی افزایش ظرفیت نهایی سازه پی نیز اقدام لازم صورت پذیرد. یکی از راه های معمول جهت تقویت سازه پی افزایش ضخامت آن می باشد ] 10 و 11 و 12 و 9و 0و 7و 6 [ که در این تحقیق تقویت موضعی پی از قسمت فوقانی آن با استفاده از ورق فولادی و در صورت نیاز ورق و سخت کننده فولادی و با بهره گیری از تئوری خمش و تئوری تیر مرکب مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

مقاوم سازی سازه پی، تئوری خمش، تئوری تیر مرکب، تئوری مقطع معادل، ورق فولادی، سخت کننده