الهام صابر - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری ، دانشگاه علوم و تحقیقات واحد یاسوج
احسان صابر - کارشناسی عمران ، دانشگاه غیرانتفاعی آپادانا

تحقیقات همواره ایجاد تعادل میان خلوت و تعامل اجتماعی هم بوسیله مفاهیم کالبدی و هم مفاهیم فرهنگی –اجتماعی که زمینه های روانی لازم را ایجاد می نماید میسر است. )عینی فر، ١731 ( حوزه روانشناسی محیط نشان می دهد که سازمان فضایی میتواند تعاملات اجتماعی مطلوب را تقویت نماید و از طرف دیگر این سازمان فضایی میتواند برایجاد خلوت مطلوب نیر تاثیری مستقیم داشته باشد .درواقع میتوان از طریق سازمان دهی مناسب فضاها و چیدمان فضایی بهسطح مناسبی از ارتباطات جمعی و خلوت مطلوب متناسب با فعالیت های فضایی مورد نظر دست یافت. ( lang 1987Tarchea 199 (، یکی از چهار حالتی که ویستین برای خلوت برشمرده است با واحد اجتماعی سروکار دارد به معنای گروهی که دور از دیگران با هم رابطه داشته باشند . مسئله این حالت از خلوت در فضاهای عمومی از دیدوستین،زمینه ساز کنکاش در خصوص میزان تاثیر شاخص ها و عوامل انسانی کالبدی به این حالت از خلوت و معرفی - مولفه ی جدیدی به نام خلوت جمعی در این موضوع گردید.. از طریق نظرسنجی و پرسشنامه و با حضور در محل و تحلیل نقشه نگاری ذهنی تدوین گردید. داده های بدست آمده مورد ارزیابی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج حاصل از پیمایش نشان میدهد که اجتماع پذیری فضامتاثر از چگونگی خلوت و محرمیت در فضا می باشد و نتایج بدست آمده حاکی از این مطلب است که اجتماع پذیری فضا متاثر از چگونگی خلوت و محرمیت در فضابه واسطه سه متغیر میانجی دسترسی ، امنیت و چشم انداز می باشد وهمچنین این ارتباط نیز با مولفه جدیدی که دارای شاخص های مشترک بین خلوت و اجتماع پذیری میباشد وجود دارد. مولفه جدیدی به نام خلوت جمعی که خود هم یک مولفه مستقل تعریف می شود و هم به عنوان متغیر میانجی موثر در ارتباط معنا دار بین خلوت و اجتماع پذیری است. خلوت جمعی مولفه ای که عوامل انسانی کالبدی و همچنین شاخص های مختص به خود را داراست و به عنوان یک مولفه مستقل باید در طراحی – فضاهای شهری مورد توجه معماران قرار گیرد

خلوت ، اجتماع پذیری ، ازدحام ،پارک آب وآتش