دیاکو طاهری - کارشناس ارشد مهندسی عمران گرایش سازه دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد

کامپوزیتهای پلیمری ) FRP ( با توجه به خواص بسیار مطلوبشان ازجمله نرخ بالای مقاومت به وزن، مقاومت مناسب در برابر سایش، خاصیت میرایی، افزایش بعد حرارتی کنترلشده، طبیعت الکترومغناطیسی و نیز قابلیت استفاده از آنها درهنگام کاربری سازه بدون افزایش قابلتوجه در ابعاد سازه خود را بهعنوان مصالحی بسیار مناسب برای مقاومسازی سازههای بتنی معرفی کردهاند. ز اینرو در این تحقیق ابتدا سعی شده است تا برای اطمینان از نحوه مدل سازی صحیح ستون های مدور و غیر مدور، بر اساس نمونه های معتبر آزمایشگاهی که تحت بار محوری خالص قرار گرفته اند، از نرم افزارآباکوسبرای مدل سازی استفاده شود. در مش بندی حجم بتنی از المان مکعبی هشت گرهی ) C3D8R ( استفاده شد و برای لایه FRP از المان چهار گرهی) S4R ( و برای میلگردها از المان دو گرهی) T3D2 ( استفاده گردید. ضمناً برای مشخصاتبتن از مدل بتن پلاستی آسیب دیده استفاده شده است . سپس تأثیر تعداد لایه ها و نوع دورپیچ )کامل و نیمه کامل( و نسبت ابعاد در شکل پذیری و ظرفیت باربری ستون مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین در پایان نتایج به دست آمده به صورت نمودار ارائه و با نتیج آزمایشگاهی مقایسه گردیده است. نتایج بدست آمده مطابقت خوبی را با کارهای آزمایشگاهی نشان داد

کامپوزیتهای پلیمری ) FRP (، نرم افزار آباکوس، ستون بتنی، ظرفیت باربری