ارتقاء هوش کسب و کار در سازمان ها با توجه ویژه به منابع انسانی ، مشتریان وفناوری اطلاعات

هوش کسب و کار به عنوان یکی از مهم ترین عوامل در کسب مزیت رقابتی و موفقیت سازمان ها محسوب می شود. هوش کسب و کار مجموعه توانایی ها، فناوری ها، ابزارها و راهکارهایی است که به درک بهترمدیران از شرایط کسب و کار کمک می نماید. در این پژوهش با استفاده از روش مروری اسنادی کتابخانه ای، ضمن بررسی هوش کسب و کار ، به مزایای بهره گیری از آن در سازمان ها و ابعاد و عوامل تأثیرگذار بر آنپرداخته می شود. یافته ها نشان می دهد یکی از مشکلاتی که در سامانه های فناوری اطلاعات وجود دارد آن است که واحدهای فناوری اطلاعات نمی توانند به خوبی الزامات کسب وکار را پاسخ دهند و همواره به عنوانچالشی در جهت موفقیت سامانه های فناوری اطلاعات مطرح می شوند. از این رو جهت دستیابی به مزیت رقابتی پایدار بایستی همسوئی بین فناوری اطلاعات به صورت عام و سامانه های هوش کسب وکار به صورتخاص با کسب وکار صورت پذیرد. همسویی فناوری اطلاعات و کسب وکار باعث می گردد که تنها استراتژی های کسب وکار موجب رشد و توسعه فناوری اطلاعات در سازمانها نشود، بلکه همزمان استراتژیهای فناوری اطلاعات نیز موجب تغییر و جهت دهی به استراتژی های کسب وکار شود. آگاهی کارکنان نیز یکی از مواردمهم در حصول موفقیت پروژه است. زیرا آگاهی کارکنان می تواند اهمیت سیستم و همچنین ضرورت اجرای آن را در سازمان برای آنها آشکار کند. مشارکت دادن کاربران در فرایند توسعه و استقرار سیستم و همچنینپشتیبانی ایشان پس از نصب سیستم، در این میان بسیار کارگشا خواهد بود. همچنین می بایست مدیریت پیاده سازی سیستم هوش و کسب و کار به صورت متمرکز باشد و همه کاربران بالقوه در پیاده سازی آنمشارکت داشته باشند. شایان ذکر است در واقع یک سیستم هوش کسب و کار در نهایت با نیروی انسانی در تعامل خواهد بود و کارآیی این سیستم وقتی می تواند به بهترین حالت برسد که این تعامل به بهترین نحوانجام شود. همچنین سازمان ها می بایست برای دستیابی به اطلاعات روز از محیط رقابتی، بهره گیری استراتژیک از فناوری اطلاعات را جهت ارتقاء هوش کسب و کار خود مورد توجه قرار دهند

Keywords:

هوش کسب و کار , مزیت رقابتی , مشتریان , تصمیم گیری , فناوری اطلاعات