فرهاد دلیری - مدرس دانشکده عمران -آب و فاضلاب،کارشناس ارشد شرکت مهاب قدس
مجید خلقی - دانشیارگروه مهندسی آبیاری و آبادانی دانشگاه تهران
حسن سید سراجی - استادیار دانشگاه صنعت آب و برق(شهید عباس پور)

هدف از این تحقیق معرفی روش Daliri standardization method) DSM) معیار سازی دلیری، و مقایسه آن با روش Utility Additive) UTA ) تابع تجمعی ارزش، جهت اولویت بندی شدت سیلخیزی و مدیریت عملی ات تخفیف سیل و یا / کنترل سازه ای سیلاب مخرب با در نظر گرفتن یکپارچه معیارها ی هی درولیکی، هی درولوژیکی و زیست محیطی می باشد. در این تحقیق، سیلخیزی ۴۷ واحد مطالعاتی حوزه آبخیز نیشابور در شمال شهرستان نیشابور بر اساس سه معیار سیلاب ویژه، زمان تأخیر و خسارت جانی مالی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که اولویت ها ی بدست آمده از روش (DSM) تطابق قابل قبولی با واقعیت های منطقه نیشابور، تجربه اهال ی و کارشناسان بوم ی دارد.همچنین مقایسه روش مذکور با نتایج روش (UTA) در اولویت بندی زیر حوزه ها ی رودخانه کن در شمال غرب تهران حاکی از آن است که نتایج هر دو روش در شرایط یکسان به میزان قابل توجه ی ( ۸۰ درصد ) مشابه یکد یگر بدست می آید . با روش (DSM) از قابلیت بالاتری در اولویت بندی زیر حوزه ها برخوردار است. از

سیلاب مخرب، سیلخیزی، هزینه، تصمیم گیری چند معیاره، تابع ارزش، رودخانه کن و نیشابور