الناز سیاوشی - دانشجوی دکتری مدیریت تکنولوژی پردیس فارابی دانشگاه تهران
شهناز جوکار - کارشناس ارشد مدیریت سیستم های اطلاعاتی پردیس فارابی دانشگاه تهران

امروزه، سرمایه فکری به عنوان محرک و تسهیلگر نوآوری برای بهره برداری موثر از منابع دانشی سازمان مورد توجه مدیران و محققان قرار گرفته است. از آنجایی که سرمایه فکری منشأ انواع متفاوتی از نوآوری می باشد، می توان آنها را به نوآوریهای تکنولوژیکی (نوآوری محصول و نوآوری فرآیندی) و نوآوری اداری دسته بندی کرد. در این میان نوآوری اداری در سازمان از جمله عواملی است که کمتر مورد تحقیق و تفحصی قرار گرفته است. در این تحقیق با بررسی ادبیات این موضوع، تاثیرابعاد سرمایه فکری را بر انواع نوآوری همچون نوآوری تکنولوژیکی (نوآوری محصول و نوآوری فرآیندی) و نوآوری اداری در سازمان مورد بررسی قرار گرفته است. در این میان مدیریت دانش به عنوان پشتیبان نوآوری، ایجاد کننده ایدههای جدید و بهره برداری از قدرت تفکر سازمان، عاملی است که در این رابطه نقش میانجیگری را ایفا می کند. بر اساس مدل توسعه داده شده برای این تحقیق، توجه به اهمیت سرمایه فکری در سازمان و تاثیر آن بر نوآوری، موجبات توسعه و رقابت پایدار را برای سازمان فراهم می کند

سرمایه فکری ، مدیریت دانش ، نوآوری تکنولوژیکی ، نوآوری اجرایی