مقایسه اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی برسرسختی روانشناختی و بهزیستی اجتماعی خانمهای خانه دار و شاغل

این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر آشفتگی روانشناختی و تاب آوری در زنان معلم و خانه دار و از نوع آزمایشی است که به روش علی مقایسه ای انجام شد. ابزار گردآوری داده ها دو پرسشنامه «سرسختی روان شناختی» و «بهزیستی اجتماعی» است که در دو نوبت «پیش از ارائه برنامه آموزش مهارت زندگی» و «پس از ارائه برنامه آموزش مهارت زندگی» بر روی نمونه ها اجرا گردید. جامعه آماری خانم های شاغل و خانه دار شهر رشت می باشند. نمونه ها بر اساس نمونه گیری تصادفی از بین خانم های شاغل و خانه دار شهر رشت در سال ۱۳۹۳ به دست امد حجم نمونه عبارت است از ۶۰ مادر (۳۰ شاغلی و ۳۰ خانه دار) است که از دو دبستان شهید فهمیده و دبستان شهید فتحی پور انتخاب گردیدند. برای تحلیل داده ها از آزمون های پارامتریک تحلیل کواریانس، I مستقل و T همبسته بهره برده شد. یافتهها نشان داد با اطمینان ۹۹٪ می توان گفت آموزش مهارتهای زندگی بر سرسختی روانشناختی و بهزیستی اجتماعی در زنان شاغل و خانه دار (پس از حذف تأثیر متغیر شغل) اثربخشی می باشد. با اطمینان ۹۵٪ می توان گفت میزان سرسختی روان شناختی در پیش آزمون و پس آزمون در زنان خانه دار به گونه ای معنادار بیشتر از زنان شاغل می باشد. هیچگونه تفاوت معناداری بین زنان شاغل و خانه دار در پیش آزمون و پس آزمون در زمینه بهزیستی اجتماعی وجود ندارد. با اطمینان ۹۹٪ می توان گفت میزان سرسختی روان شناختی و بهزیستی اجتماعی زنان خانه دار و شاغل در پس آزمون به گونه ای معنادار بیشتر از پیش آزمون می باشد. با اطمینان ۹۵٪ می توان گفت در پیش آزمون و پس آزمون با افزایش سرسختی روان شناختی بر میزان بهزیستی اجتماعی افزوده می شود

Keywords:

اثربخشی , آموزش مهارتهای زندگی , آشفتگی روانشناختی , تاب آوری , زنان , معلم و خانه دار