رفتارهای خودمراقبتی ارتقاء دهنده سلامت و عوامل مرتبط با آن در سالمندان : کاربرد مدل اعتقاد بهداشتی

مقدمه: باورهای بهداشتی به طور قابل توجهی دراتخاذ رفتارهای خودمراقبتی ارتقا دهنده سلامت تاثیر گذار هستند یکی از شناخته شده ترین مدل های مبتنی بر باور، مدل اعتقاد بهداشتی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین سازه های این مدل و برخی عوامل جمعیت شناختی با رفتارهای خودمراقبتی ارتقاء دهنده سلامت در سالمندان انجام گردید. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی با مشارکت 465 نفر از سالمندان مراجعه کننده به فرهنگسراهای شهر تهران با استفاده از روش نمونه گیری چندمرحله ای انجام شد. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه های دموگرافیک، سنجش باورهای بهداشتی ،خودکارآمدی و رفتارهای خود مراقبتی ارتقاء دهنده سلامت بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSSویرایش 22 و براساس آزمون های تی مستقل ،آنالیز واریانس یک طرفه ، همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین(+انحراف معیار) سنی آزمودنی ها 6/12+68/24 سال و میانگین نمره کلی رفتارهای خود مراقبتی 0/36+1/79 بود جنسیت(p-0/011) وضعیت اقتصادی (p<0/001) سطح تحصیلات(p<0/001) و سن(p-0/008) به طور معنا داری با رفتارهای خود مراقبتی ارتباط داشتند. برپایه تحلیل رگرسیونی مدل اعتقاد بهداشتی موانع درک شده خودکار آمدی و شدت درک شده به عنوان تعیین کننده های نهایی رفتار مشخص شدند(p<0/001) نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، ضروری است که در طراحی برنامه های ارتقاء سلامت سالمندان بر افزایش خودکارآمدی و شدت درک شده و همچنین برکاهش موانع درک شده توجه ویژه ای شود.

Keywords:

سالمندی , نگرش , ارتقاء سلامت , خود مراقبتی