سیدمحمد مهدی هزاوهای - دکترای تخصصی، مرکز تحقیقات علوم بهداشتی و گروه بهداشت عمومی،دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران
سمانه شیراحمدی - دانشجوی دکترای تخصصی،گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان،ایران
ملیحه طاهری - دانشجوی دکترای تخصصی،گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان،ایران
نسا نوقان - کارشناس ارشد،گروه پرستاری،دانشکده علوم پزشکی اسدآباد ،دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران

سابقه و هدف: کودکان 12-6 ساله به علت شیوع بالای پوسیدگی دندان،تکامل دندان،های دائمی و شکل گیری سبک زندگی ،مهم ترین گروه هدف برنامه های بهداشت دهان و دندان هستند و مدرسه آسان ترین و به صرفه ترین روش دستیابی به این گروه است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مداخلات مبتنی بر مدرسه برارتقای سلامت دهان و دندان دانش اموزان 6-12 ساله انجام شده است. مواد و روش هآ: جستجوی الکترونیکی در پایگاه های اطلاعاتی، Scopus, Proquest, Science Direct, Pub Med, Springer,Biomed Central, Google ScholarIran Medex و SID با استفاده از کلمات کلیدی فارسی و انگلیسی انجام و مداخلات آموزشی که جهت پیشگیری از بیماری های دهان و دندان و ارتقاء رفتارهای بهداشتی مرتبط در بین دانش آموزان اجرا و بین ژانویه 2004 تا سپتامبر 2014 چاپ شده بودند،مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: 17 مطالعه انتخاب شده به دودسته آموزش مبتنی بر رفتارهای خودمراقبتی و ارائه خدمات پیشگیرانه و آموزش مبتنی بر رفتارهای خود مراقبتی تقسیم شدند. آن دسته از مداخلاتی که دارای ویژگی های زیر بودند با موفقیت بیشتری در افزایش آگاهی، رفتارهای بهداشتی، کاهش پلاک و پوسیدگی دندان همراه بودند: استمرار مداخله، درگیر کردن والدین و کارکنان مدرسه در برنامه، کاربرد مدل های تغییر رفتار، استفاده از ترکیب چندین روش آموزشی و به کارگیری تجربه عملی و خدمات پیشگیرانه، نتیجه گیری: استمرار آموزش های اجتماع محور، استفاده از برنامه های آموزشی مدون و ترکیبی ،پیگیری، استفاده از نظریه ها و مدل های تغییر رفتار و ارائه خدمات پیشگیرانه بهترین راه رسیدن به نتایج مورد انتظار است.

بهداشت دهان ودندان، خدمات پیشگیرانه، کودکان ،اموزش بهداشت، دهان و دندان