سید امیر رضا نگهبان - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت حرفه ای، عضو کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران.
محسن علی آبادی - استادیار گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
یوسف بابایی مسدرقی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت حرفه ای، عضو کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران.
مریم فرهادیان - دانشجوی دکتری آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران

زمینه وهدف: مواجهه با دماهای بالا در میان کارگران شاغل در محیطهای گرم شایع بوده و میتواند باعث ایجاد اثرات نامطلوب متعددی شود. این مطالعه باهدف بررسی ارتباط تنش گرمایی و پاسخهای فیزیولوژیکی ناشی از آن بهمنظور تعیین شاخص بهینه اندازهگیری مستقیم واتنش فیزیولوژیکی در کارگران شاغل در محیطهای کاری گرم انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی 40 نفر از کارگران شاغل در فرآیند ذوب فلزات و ریختهگری مورد ارزیابی قرار گرفتند. ارزیابی تنش گرمایی بر مبنای شاخص دمای تر گویسانWBGTو اندازهگیری واتنش فیزیولوژیکی وارده بر بدن بر مبنای دمای زیرزبانی، دمای تمپان، دمای ادرار، ضربان قلب و بازیابی ضربان قلب انجام شد. تحلیل دادهها نیز با استفاده از نرمافزار 16 SPSSصورت گرفت.، یافتهها: میزان تنش گرمایی شاغلین موردبررسی بر مبنای شاخصWBGTدر 80 درصد موارد از حد مجاز توصیهشده کشوری و بینالمللی بالاتر تعیین شد. نتایج نشان داد بین واتنشهای گرمایی شامل دمای تمپان، دمای زیرزبانی، دمای ادرار، تعداد ضربان قلب و میزان بازیابی ضربان قلب و تنش حرارتی محیط، همبستگی وجود دارد. این میزان برای دمای تمپان با تنش حرارتی (٠/ 01>Pvalue، (R2=0/78 ، در بالاترین مقدار قرار دارد. نتیجه گیری: از بین شاخصهای واتنش موردبررسی، دمای تمپان ارتباط قویتری را با شاخصWBGTنشان داد. بر این اساس به علت سهولت اندازه گیری، ماهیت غیرتهاجمی، قابلقبول بودن توسط کارگران، اندازهگیری سریع و عدم تداخل در فرآیند کاری، دمای تمپان میتواند بهعنوان یک شاخص کاربردیتر نسبت به دیگر شاخصها برای اندازهگیری واتنش فیزیولوژیکی در محیطهای کاری گرم مورداستفاده قرار گیرد

تنش گرمایی، واتنش گرمایی، محیطهای کاری گرم، دمای تمپان