نسبتهای فعالیت و افشای اطلاعات

نقش اصلی گزارشگری مالی، انتقال اثربخش اطلاعات به افراد برون سازمانی به روشی معتبر و به موقع است، که این امر در سایه شفافیت گزارشگری و افشا با کیفیت اطلاعات مالی تحقق می یابد. مرور مطالعاتگذشته نشان می دهد شفافیت و کیفیت افشای اطلاعات مالی واحدهای اقتصادی، تاثیرات مهمی بر استراتژی های سرمایه گذاران گذاشته است. این تحقیق، به بررسی رابطه بین میزان افشاء در صورتهای مالیشرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با نسبتهای متداول فعالیت )شاخصهای استفاده از داراییها( می پردازد. در مرحله اول، به منظور تعیین میزان افشا صورت های مالی که در این تحقیق درراستای تعیین مقدار متغیر وابسته لازم است چک لیست کفایت افشاء براساس استانداردهای حسابداری ایران تنظیم و برای هر شرکت یک نمره یا شاخص افشا تعریف شود. در مرحله دوم متداولترین نسبتهایفعالیت )شاخصهای استفاده از داراییها( یعنی نسبت فروش به سرمایه در گردش، نسبت فروش به داراییهای ثابت، نسبت فروش به کل داراییها و نسبت فروش به حقوق صاحبان سهام )ارزش ویژه( محاسبه و استخراجگردید. سپس در این تحقیق از تحلیل رگرسیونی مقطعی بر اساس داده های تابلویی جهت بررسی رابطه بین میزان افشاء در صورتهای مالی با نسبتهای متداول فعالیت در سال های 1387 لغایت 1391 استفاده شده است. نمونه تحقیق شامل 65 شرکت پذیرفته شده در بورس تهران در بازه زمانی 6 ساله می باشد. یافته ها نشان می دهد به طور کلی بین میزان افشاء در صورتهای مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با نسبتهای متداول فعالیت رابطه معناداری وجود دارد.

Keywords:

افشای اطلاعات , کفایت افشا , نسبتهای فعالیت