بررسی کارایی مدل Z در پیش بینی درماندگی مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

ورشکستگی همیشه غیر مترقبه و غیر قابل پیش بینی نیست. گاهی با بررسی روند نسبت های مالی شرکت می توان ورشکستگی را پیش بینی نمود و از وقوع آن جلوگیری کرد یا حداقل اثرات منفی آن را کاهش داد. از اینرو هدف اصلی تحقیق حاضر بهبود شرایط اطلاعاتیتصمیم گیرندگان مالی جهت اخذ تصمیمات آگاهانه تر در جهت منافع آنها و کمک به ثبات مالی و آرامش اقتصادی با استفاده از پیشبینی شرایط بحرانی آتی و ارتقاء اقدامات پیشگیرانه است. در این راستا جامعه آماری پژوهش حاضر شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است که حدود 000 شرکت می باشند. جهت نمونه گیری از روش طبقه ای با بررسی صورت های مالی تمام شرکتهای حاضر در بورس بین سالهای 1382 تا 1392 که در وضعیت درماندگی مالی قرار داشتند، استفاده شده است. نتایج پیش بینی های مدل آلتمن، در گروه شرکتهای درمانده که شامل 91 شرکت بوده با96/7 درصد اطمینان وضعیت درماندگی شرکتها را قبل از درماندگی درست پیش بینی کرده است. ولی این مدل در3/3 درصد موارد، شرکتهایی را که درمانده شده اند را سالم پیش بینی نموده است. در حالیکه در گروه شرکتهای غیردرمانده که شامل91 شرکت همتاست مدل آلتمن با 81/32 درصد اطمینان، وضعیت عدم درماندگی مالی شرکتها را طی دوره مورد مطالعه، درست پیش بینی کرده است

Keywords:

ورشکستگی , مدل Z-Score , مدل آلتمن , بورس اوراق بهادار , درمانده مالی