بررسی رابطه اندازه هیئت مدیره و اجتناب مالیاتی در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

راهبری شرکتی، سیستم کنترل و هدایت شرکت است. سیستمی که ارتباط بین شرکت و ذینفعان آن راتعیین کنترل و هدایت می نماید. راهبری شرکتی در سطح خرد دستیابی به اهداف شرکت و در سطح کلانتخصیص بهینه منابع را دنبال می کند. هر گونه تلاش غیرقانونی برای پرداخت نکردن مالیات مانند ندادن اطلاعات لازم در مورد عواید و منافع مشمول مالیات به مقامات مسوول، فرار مالیاتی خوانده می شود. تعریففرار مالیاتی، برای انواع مالیات ها یکسان است. در فرار مالیاتی، به رغم تطبیق فعالیت با قوانین، در اجرای فعالیت یک یا چند ضابطه مصوب مراجع ذی ربط تعمدا نادیده گرفته می شود. تمایز مفهومی بین فرارمالیاتی و اجتناب از پرداخت مالیات به قانونی یا غیرقانونی بودن رفتار مودیان مربوط می شود. فرار مالیاتی، یک نوع تخلف از قانون است. وقتی که یک مودی مالیاتی از ارائه گزارش درست در مورد درآمدهای حاصلاز کار یا سرمایه خود که مشمول پرداخت مالیات می شود، امتناع می کند، یک نوع عمل غیر رسمی انجام می دهد که او را از چشم مقامات دولتی و مالیاتی کشور دور نگه می دارد؛ اما در اجتناب از مالیات، فرد نگران نیست که عمل او افشا شود. اجتناب از مالیات، از خلأهای قانونی در قانون مالیات ها نشأت می گیرد. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین حاکمیت شرکتی و اجتناب مالیاتی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. در این پژوهش 901 شرکت در بازه زمانی سال های 1387 تا 1393 مورد آزمونقرارگرفتهاند. این پژوهش رابطه اندازه هیئت مدیره و اجتناب مالیاتی شرکت ها مورد بررسی قرارداده است. نتایج برآورد مدل رگرسیون تحقیق با رویکرد داده های تلفیقی نشان میدهد که ضریب متغیر مستقلفرضیهی اول یعنی اندازه هیات مدیره در سطح خطای 5% معنادار بوده و رابطهی مستقیم با اجتناب از پرداخت مالیات شرکت ها داشته است. در نتیجه میتوان ادعا نمود که با افزایش تعداد اعضای هیات مدیره اجتناب از پرداخت مالیات افزایش می یابد.

Keywords:

حاکمیت شرکتی , اجتناب مالیاتی , سهامداران نهادی , تئوری نمایندگی