بررسی و تحلیل عوامل داخلی تعیین کننده ساختار سرمایه شرکتهای پذیرفته شده دربورس اوراق بهادار تهران

امروزه شرکتهایی پیشرو خواهند بود که با شناسایی عوامل تعیین کننده ساختار سرمایه، وجوه مورد نیاز خود را از منابع صحیح تامین مالی نمایند به نحوی که هزینه سرمایه شرکت حداقل و ارزش بازار شرکت و ثروت سهامداران حداکثر گردد. هدف اصلی این تحقیقبررسی و تحلیل عوامل داخلی تعیین کننده ساختار سرمایه شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. روش تحقیقحاضر توصیفی تحلیلی و کاربردی می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است - که از فروردین 1385 تا اسفند 1390 سهام آنها در بورس اوراق بهادار تهران معامله شده است. نتایج نشان می دهد که بین سودآوری ونسبت بدهی رابطه منفی و معنی دار در سطح خطای 1 درصد وجود دارد که موید پیش بینی نظریه ترجیحی است. بین ساختار داراییها ونسبت بدهی رابطه معنی داری یافت نشد. در واقع می توان چنین اظهار نمود که استفاده شرکتها از بدهی متاثر از ساختار داراییها نبوده و شرکتها تامین مالی خود را با توجه به عوامل دیگری انجام می دهند و به دلیل مالکیت غیرمستقیم دولتی بخش اعظمی از این شرکتها، امکان دسترسی به منابع مالی بانکی با ضمانت و سهولت بیشتری فراهم است. نتایج بیانگر این است که هر چه فرصتهای رشد یک شرکتبیشتر باشد نسبت بدهی آن بیشتر است زیرا به دلیل عدم تقارن اطلاعاتی بیشتر در این گونه شرکتها، سهام آنها در بازار کمتر از واقع قیمت گذاری شده و از این طریق باعث انتقال ثروت از سهامداران موجود به سهامداران جدید می شود. بر اساس نتایج حاصله اثر اندازه شرکت مطابق با پیش بینی نظریه ترجیحی به صورت منفی بوده و با نظریه توازن پایدار همخوانی ندارد. به علاوه، بین نوسان پذیری سود و نسبت بدهی رابطه معنی داری وجود ندارد که این نتیجه بر خلاف پیش بینی نظریه توازن پایدار )رابطه مثبت( به عنوان شاخص احتمالی ورشکستگی است.

Keywords:

ساختار سرمایه , عوامل داخلی , بورس اوراق بهادار تهران