بررسی عددی عملکرد تسلیح خاک بر پتانسیل روانگرایی بستر پی

از بین رفتن مقاومت برشی ماسه های سست اشباع (و یا بسیار نزدیک به اشباع) در طی افزایش ناگهانی فشار آب حفره ای ناشی از زلزله، منجر به روانگرایی این خاک ها شده که اغلب با ایجاد جابه جایی های بزرگ و خسارات شدید در سازه ها همراه می باشد. در صورت روشن شدن تأثیر غیرقابل قبول روانگرایی خاک بر عملکرد سازه ها، بهترین راه جهت کاهش خطرات ناشی از روانگرایی، بهسازی خاک می باشد. در طی سالیان متمادی، مجموعه ای از روش های بهسازی خاک در مقابل روانگرایی ارائه و توسعه یافته است که تمام آن ها بر مبنای یک و یا چند مکانیزم اساسی (مکانیزم مکانیکی، هیدرولیکی، فیزیکی و شیمیایی، تسلیح و محصورسازی) عمل می کنند. از جمله این روش ها به عنوان اقداماتی مؤثر در مقابل روانگرایی بستر سازه ها می توان به روش های تراکم، زهکشی، تثبیت، تسلیح و محصورسازی خاک اشاره نمود. با توجه به کاربرد تسلیح خاک به عنوان یکی از روش های بهسازی خاک در مقابل روانگرایی، بررسی عملکرد تسلیح خاک با ژئوسنتتیک ها نیز به عنوان اقدامی مؤثر در مقابل روانگرایی بسترهای ماسه ای سست پی ها، حائز اهمیت می باشد. لذا، در این تحقیق، با مطالعات عددی به کمک شبیه سازی دوبعدی یک پی نواری واقع بر بستر روانگرای غیرمسلح و مسلح باژوگرید توسط نرم افزار تفاضل محدود Flac 2D ، به بررسی عملکرد لایه های ژنوگرید بر کاهش پتانسیل روانگرایی بستر ماسه ای پی ها، پرداخته شده است. نتایج حاصل از این مطالعات نشان می دهد که با تسلیح بستر پی (خصوصاً با افزایش تعداد لایه های مسلح کننده) از احتمال وقوع روانگرایی خصوصاً در اعماق کم بستر پی به شدت کاسته شده که این امر منجر به کاهش شدید جابه جایی های پی واقع بر بستر مسلح (در مقایسه با این جابه جایی ها در بستر غیر مسلح) می شود.

Keywords:

تسلیح خاک , پتانسیل روانگرایی , پی نواری , روش تفاضل محدود , نرم افزار Flac 2D