هدی پوررجبی - مدرس دانشگاه (رشت)
فاطمه بهرامیان - مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان

در سال های اخیر، پایداری و توسعه پایدار به یک وازه مهم برای بسیاری از خریداران و مدیران زنجیره تأمین تبدیل شده است. افزایش نگرانی ها در مورد هشدارهای محیطی، تولید کننده ها را مجبور به تلاش رای کاربرد راه کارهایی در زمینه مدیریت محیطی نموده است. رویکرد مدیریت زنجیره تأمین سبز به عنوان یک دیدگاه جامع مدیریت محیطی که همه جریانات از تأمین کنندگان به تولید کنندگان و در نهایت به مصرف کنندگان را در بر می گیرد، مورد توجه زیادی قرار گرفته است. از آنجا که بلایای زیست محیطی، منجر به تغییر جهانی آب و هوا شده است، یکی از مهمترین مسائل بحث برانگیز این روزهاست. انتشار گازهای گلخانه ای (CO2)، متان، نیتروژن اکسید، ازن و غیره) با آغاز انقلاب صنعتی است. بعد از این نقطه عطف جهانی، بدترین اتفاق گرم شدن کره زمین توسط سوخت های فسیلی است. بنابراین حفظ محیط زیست و استراتژی های مربوط به آن خیلی زود در اولویت برنامه ها، به عنوان یک نوآوری مهم سازمانی قرار گرفت. برای جلوگیری از اتفاق های ناگوار آینده، همراه با فناوری روز دنیا برای حفاظت از زنجیره تأمین محیط مدل های زیادی پیشنهاد می شود. مواردی که برای موفقیت آمیز بودن مدیریت زنجیره تأمین پایدار یا سبز (GrSC)، به طور قابل توجهی به انتخاب درست تأمین کنندگان از دیدگاه پیداری بستگی دارد. هدف این مقاله، بررسی چند مدل زنجیره تأمین سبز، یک مدل MOLP برای پیدا کردن کارایی فنی، زیست محیطی و اقتصادی، با فناوری روز دنیاست.

زنجیره تأمین سبز، مدیریت زنجیره تأمین، حلقه بسته زنجیره تأمین، فناوری اطلاعات، فرآیند تحلیل