فرزین سیاهی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران
حسین جدیدیان - عضو - هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان (مسئول مکاتبات)

عدم تقارن در سازه همواره از علل مهم شکست سازه در هر زلزله بزرگ بوده است. مشاهدهشده است که خرابی به دلیل پاسخ بیش از حد پیچشی، به ویژه در ساختمانهای نامتقارن بوده است. در این مقاله یک مدل سازهای نامتقارن با رفتار نرم پیچشی با خروج از مرکزیت های صفر،10 و 20 درصد و موقعیت های مختلف نصب میراگر توسط نرم افزار opensees مدلسازی شد وتحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی خطی، تحت اثر هفت شتاب نگاشت حوزه نزدیک، بر روی آن انجام گرفت. در مجموع تغییرمکان حاصل از 336 مدل ساخته شده مورد بررسی قرار گرفت ونتایج به صورت نمودارهایی ارائه شد. نتایج نشان داد که سیستم میراگر کارایی بالایی در کنترل تغییرمکان دو لبه و کنترل پیچش سازه های نرم پیچشی تحت زلزله های حوزه نزدیک داشته و باافزایش نسبت جرم و خروج از مرکزیت، کارایی افزایش می یابد. همچنین مشخص شد که بهترین موقعیت نصب در هردو لبه، با درصد جرمی 12M برای میراگر و با خروج از مرکزیت 20 درصد می باشد.

سازه های نامتقارن، میراگر جرمی تنظیم شده، کنترل تغییرمکان، نرم پیچشی، حوزه نزدیک