ارزیابی مقاومت فشاری بتن خود متراکم حاوی میکروسیلیس و نانوسیلیس درمحیط سولفات و آب

در سال_های اخیر استفاده از فناوری_های نوین، سبب ایجاد خواص جدیدی در بتن شده است. نانوسیلیس و میکروسیلیس از جمله فناوری_های نوینی هستند که سبب بهبود خواص بتن می_شوند. در اینمقاله ازنانوسیلیس و میکروسیلیس به عنوان جایگزین بخشی از سیمان برای ساخت بتن استفاده شدهاست وپس از آن به بررسی چگونگی تاثیر ترکیب نانوسیلیس و میکروسیلیس برمقاومت فشاری نمونه هایمکعبی بتن خود متراکم پرداخته می شود. همچنین برخی از نمونه ها در محیط سولفات قرارداده می شود تاتاثیر مواد افزودنی برمقاومت فشاری بتن خود متراکم در محیط سولفات نیز بررسی گردد. ازطرفی ازرزین سنگ مصنوعی به عنوان افزودنی در بتن استفاده شده تا تاثیر آن بر مقاومت بتن مشخص گردد. دراین تحقیق 0/5 تا 1/5درصد سیمان توسط نانوسیلیس و 5 تا 30 درصد سیمان توسط میکروسیلیس جایگزین شدهاست. برای این منظور نمونه هایی با ابعاد 10*10*10 سانتیمتر جهت انجام آزمایشات مقاومت فشاری در سنین 7، 28، 56 و 90 روزه ساخته شده و مقاومت فشاری در دو محیط آب و سولفات بررسی شده است. نتایج به خوبی بیانگر آن است که استفاده از مقادیر بیشتر میکروسیلیس و مقادیر کمترنانوسیلیس به جای بخشی از سیمان سبب افزایش مقاومت فشاری در سنین بالاتر میشود. همچنین استفادهاز رزین سبب بهبود عملکرد مقاومت فشاری در محیط سولفات می گردد.

Keywords:

بتن خودمتراکم , میکروسیلیس , نانوسیلیس , مقاومت فشاری بتن , محیط سولفات