تورج جلیلی - دکتری تخصصی معماری
فرنوش گودرزی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ماهشهر

رشد شتابان جمعیت شهری و به تبع آن نیاز به مسکن از یک سو و جلو گیری از گسترش بی رویهی شهرها برای استفاده ی بهینه از زمین شهری از سوی دیگر ، مجتمع های مسکونی در مقیاس بلندمرتبه را در راستای توسعه ی پایدارشهری در کشورهای پیشرفته و درحال توسعه مطرح کردهاست. ساختمان های بلند مرتبه شهری نقش بسیار مهمی در ایجاد تصویر ذهنی شهروندان از شهردارند. در این مقاله به بررسی ادراک شهروندان از منظر ساختمان های بلند می پردازیم. دلیل اینپژوهش بر ایجاد جلوه های معنایی و بصری منظر ساختمان های بلند در ادراک شهروندان بوده و دربخش های متعدد شناختی، احساسی، تفسیری و ارزش گذاری ارزیابی شده است. بلند مرتبه سازیدر جهان از اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 چهره خود را به ثبت رسانده است که در ابتدا برایجوابگویی بشر به کمبود فضا و اقتدار قدرتها برای به رخ کشیدن قدرت های اقتصادی خودشانبود.اما کم کم برج ها علاوه بر نقش تجاری، نقش مسکونی به خود گرفتن به صورتی که در دهههای بعد برج های مسکونی درصدی بیشتر از برج های تجاری_اداری را به خود اختصاص دادند. براساس نتایج، بلند بودن ساختمان ها در شهر، عامل اصلی، توجه و احساس رضایتمندی مردم دانستهمی شود که بیشتر تحت تأثیر بعد حسی ادراک بوده و پس از مدتی، کمتر مورد توجه قرار خواهدگرفت. روش پژوهش بر اساس مطالعات کتابخانه ای، میدانی و به صورت توصیفی_تحلیلی میباشد.

ساختمان های بلند، حس مکان، ادراک، حس رضایت، منظر شهری