منصوره ایروانی - دانشجوی دکترای مهندسی صنایع دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی
رضا بشیرزاده - عضو هیأت علمی دانشکده صنایع دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی
محمدجعفر تارخ - عضو هیأت علمی دانشکده صنایع دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی

در راستای برآورده سازی تقاضای رو به افزایش حمل و نقل دو رویکرد متفاوت وجود دارد: افزایش تامین و مدیریت تقاضا،که رویکردمدیریت تقاضای سفر، حمل و نقل پایدار را فراهم می کند زیرا هم کم هرینه تر و اغلب درآمدزا است ( لذا مورد توجه دولت ها و سرویس دهنده های حمل و نقل است) و هم منجر به کاهش آلودگی هوا می شود. قیمت گذاری یکی از این روش های مدیریت تقاضا است. اما مساله مهم این است که جامعه تا چه حد در مواجهه با این روش ها آنها را می پذیرد و میزان مقبولیت آنها در بین مردم چه قدر است؟ در این مقاله ابتدا با توجه به مرور ادبیات چارچوبی برای عوامل موثر بر مقبولیت ای پدار قیمت گذاری ارائه می شود . سپس مقبولیت یک روش قیمت گذاری (طرح عوارض (جریمه) خودروهای تک سرنشین در محدوده طرح زوج و فرد فعلی) به عنوان یک راهکار مطرح در جهت کاهش آلودگی هوا در تهران،با استفاده از پرسشنامه ای که به روش رجحانات بیان شده تنظیم شده است بررسی می گردد و تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون چارچوب ارائه شده به ترتیب با استفاده از نرم افزار های آماری SPSS و Smart PLS انجام شده است. نتایج حاصل نشان می دهد که مقبولیت اقتصادی،اجتماعی و محیطی این طرح بین مردم به ترتیب 42%، 67% 79% می باشد، با تعیین عوارض 20هزارتومان برای خودروهای تک سرنشین 25% افراد سفر خود را با حمل و نقل همگانی انجام خواهند داد و در صورت افزایش عوارض، میزان استفاده حمل و نقل همگانیروندی افزایشی خواهد داشت.

مدیریت تقاضای حمل و نقل، مقبولیت قیمت گذاری، رجحان بیان شده، طرح عوارض خودرو تک سرنشین، پایداری