مریم لطفی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیرت دولتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
حسین زارع سخویدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزکوه

امروزه بسیاری از کشورهای پیشرفته صنعتی، توانسته اند نقش کار آفرینان را در توسعه اقتصادی کشف کنند و به دنبال توسعه چنین فرهنگی در میان مدیران باشند. از آنجایی که بیشتر تحقیقات صورت گرفته در مبحث کارآفرینی به ویژگی های شخصیتی، ساختاری و موقعیت محیطی پرداخته هوش سازمانی به عنوان مهم ترین عامل مورد توجه قرار نگرفته است، اما این پژوهش با هدف بررسی تأثیر هوش سازمانی بر ریسک پذیری بهعنوان یکی از مهمترین مؤلفه های کارآفرینی به مرحله اجرا درآمده است. جامعه آماری این تحقیق شامل 230 نفر از کارکنان آموزشی شرکت های تهران است. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های هوش سازمانی کارل آلبرخت و کارآفرینی ( پرسشنامه استاندارد استیفن رابینز ) که هر دو شامل روایی و پایایی مناسل بودند. نتایج تحلیل نشان داد بین همه مؤلفه های هوش سازمانی و ریسک پذیری همبستگی بسیار بالا و مثبت وجود دارد. تا جایی که میزان همبستگی اخص هوش سازمانی 67/0 می باشد. این بدان معناست که هر چه هوش سازمانی بالاتر بود ریسک پذیری در افراد هم بالاتر خواهد رفت. جامعه آماری این تحقیق با ضریب اطمینان 95%حداکثر حجمنمونه باربر با 252 برآورد گردیده و روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای هست. نتایج حاصل نشان داد که بین تک تک مؤلفه های هوش سازمانی بینش راهبردی، سرنوشت مشترک، تمایل به تغییر، جرئت و شهامت، اتحاد و توافق، کاربرد دانش و فشار عملکرد ( با مؤلفه های کارآفرینی ) خلاقیت، ریسک پذیری، استقلال طلبی، انگیزش، عزم و اراده، اعتقاد به مقدسات رابطه معناداری وجود دارد. به نظر می رسد برای توسعه شرکت های تولیدی علاوه بر ارتقاء ابزارهای هوشمند تولید و توجه به فناوری باید سعی در ایجاد تعامل بین نیروی انسانی ( به عنوان سرمایه های هوش سازمانی ) و ابزار هوشمند شود.

شرکت های شهرداری استان تهران، کارآفرینی سازمانی، هوش سازمانی، هوش هیجانی