جایگاه ارتباطات مطلوب در کاهش تعارضات سازمانی

ارتباطات از عوامل بنیادی هویت سازمان و جوهره اصلی مدیریت است. شبکه های ارتباطی در سازمان به دو صورت رسمی و غیر رسمی تقسیم بندی شده است. همچنین مدیران به خوبی می دانند که تعارض پاره ای اجتناب ناپذیر از حیات سازمانی است، بنابراین برای مدیریت اهمیت دارد که پدیده ای تاثیرگذار بر تعارض را شناسایی کند. تعارض می تواند کارکردی و غیرکارکردی باشد. تعارض در محیط کار به دو دسته تعارض بنیادین و تعارض احساسی (عاطفی) تقسیم بندی شده است. و همچنین در این مقاله به روش شناسایی شده در روابط بین گروه ها در سازمان برای کاهش تعارض که شامل روش ها، سلسله مراتب اختیارات، برنامه ریزی، نقش رابط و گروه های تخصصی اشاره شده است.

Keywords:

ارتباط , ارتباطات , شبکه های ارتباطی , تعارض