حمیدرضا روحانی فر

روابط انسانی، توسعه مهارت هایی است که در پی آن فرد می آموزد چگونه خود را با محیط اجتماعی تطبیق دهد هدف تحقیق حاضر روابط انسانی در سازمان بوده است. یعنی روابطی که به انسان درون سازمان مربوط می شود. این مفهوم تلویحاً به وجود روابط مثبت، بارور و سازنده میان انسان های درون سازمان نیز اشاره می کند. می توان گفت روابطی که منجر به تأمین نیازهای جسمی، اجتماعی، و روانی و معنوی انسان شود، روابطی سودمندند و ادامه حیات را تسهیل می کنند.در نتیجه برقراری روابط انسانی، پس از تأمین نیازها، زمینه های پیدایش انگیزش، رشد، احساس سودمندی، رضایت، درک متقابل و اعتماد فراهم می شود. این نتایج، چرخه ای از نشانه های مثبت حیات را پدید می آورند و هریک در پیدایش حالات مثبت بعدی، مؤثر واقع می شوند. سازمان موفق و توسعه یافته سازمانی است که شبکه های ارتباطی خوبی داشته باشد. شرکتهای زنجیره های موفق نه تنها در درون هر شعبه شبکه ارتباط سخت افزاری و انسانی خوبی دارند بلکه در سرتاسر جهان شبکه ارتباطی مناسبی با یکدیگر ایجاد نموده اند. سازمانهای موفق دپارتمان روابط عمومی قوی دارند و به دنبال موفقیت های فراسازمانی هستند و از انرژی بیرونی سازمان به نفع خود استفاده می کنند.

روابط، روابط انسانی، سازمان