سمانه احمدی نژاد

مدیر، کارآفرین و رهبر، سه نقشی هستند که تقریباً تمام سازمانها با آن مواجهند. گاهی از سر اجبار، متولی اصلی یکی از این نقشها، مجبور به ایفای نقشی دیگر می شود و این سرآغاز مشکلات است. وقتی کارآفرین ایده ای خوب دارد، آن را به عمل در می آورد و تبدیل به یک سازمان تجاری می کند، برای ادامه راه شخصی خود در زندگی و چه راه و مسیری که سازمان باید طی کند، به مهارتها و ویژگی های جدیدی نیاز دارد، که در ذاتش نیست. این کارآفرین، دیدن ادامه راه و داشتن راهبرد را لازم دارد، طرحی تجاری و تحلیلی از شرایط محیطی، کارهایی از قبیل طراحی ساختار سازمان، استخدام نیروها، مدیریت آنها، تدوین و سپس پیاده سازی برنامه های فروش و توسعه بازار و بهبود محصول و ... اینها احتمالاً حوصله کارآفرین را به سر خواهد برد، پتانسیل زایشش را هم تحت تأثیر منفی قرار خواهد داد. برای بخشی از این کارها، به یک مدیر، و برای بخشی دیگر به یک رهبر سازمانی نیاز خواهد داشت. درک این تفاوتها خیلی مهم است و از دیدگاه رفتار سازمانی هم باید بدانیم که از هر کدام از اینها چه انتظاراتی داریم و باید داشته باشیم. در این تفاوتها بسیار بحث شده، به خصوص بیشتر بحث در مورد مدیران و رهبران در سازمانها بوده است.

مدیر، رهبر، کارآفرین، سازمان