بررسی تعدیل و تبدیل مجازات در نظام حقوقی ایران

اعمال مجازات بر افراد ناقض هنجارهای جامعه، سابقه ای به قدمت جوامع انسانی دارد؛ چرا که لازمه حیات یک نظام اجتماعی، از یک سو تبعیت و پیروی از قوانین و مقررات و از سوی دیگر، مجازات قانون شکنان است. این قوانین و مقررات در گذر زمان، در جوامع مختلف اشکال گوناگونی داشته و درمقاطع زمانی مختلف، دستخوش تغییر بوده است. در حقوق ایران، تبدیل مجازات هاى تعزیرى در تبصره ى 17 قانون برنامه ى نخست توسعه ى اقتصادى پیش بینى شده بود و قانون مجازات اسلامى مصوب 1370 در ماده ى 22 با حذف محدودیت هاى تبصره ى 17 به طور موسع تبدیل مجازات به مجازاتى مناسب تر به حال متهم را در کلیه مجازات هاى تعزیرى یا بازدارنده وارد کرد. در این مقاله معیارهاى تشخیص مجازات مناسب وهمچنین بررسی می شود آیا تشدید مجازات مجرم با توجیهات جرم شناسى، مجازاتى مناسب براى مجرم تلقى مى گردد. قسمت اخیر ماده ى 22 قانون مجازات اسلامی مصوب 1370 به نهادی اشاره نموده که بر اساس آن در شرایطی خاص، قضات در مقام ایفای نقشى موثر در نظام عدالت کیفری، اختیار تبدیل مجازات مقرر قانونی به مجازات مناسب تر به حال متهم را دارند.

Keywords:

تبدیل مجازات , مجازات فردى , کیفرشناسى , اصل قانونى بودن مجازات