محبوبه حسن زاده - دانشجوی دکتری فقه و حقوق جزا، گروه حقوق، دانشگاه خوارزمی، تهران

قانون مجازات اسلامی به عنوان قانون مادر در حقوق جزا محسوب شده و منبعی پایه ای برای قضات در برخورد و رسیدگی به جرایم در محاکم قضایی است. از این رو در اتخاذ سیاست جنایی و روش صحیح مقابله و ریشه کن کردن جرایم نقشی بسزا دارد بر این اساس چنانچه قانونی کارآمد، با نقاط ضعف کمتر تدوین و در کشور اجرا شود، در دراز مدت شاهد کاهش چشمگیر نرخ جرایم خواهیم بود. قانون مجازات اسلامی مصوب 01/02/1392 نیز در این راستا با نوآوری ها و تغییرات مثبتی تدوین شده اما همچنان نقاط ضعفی در آن مشهود است که از آن جمله می توان به اطلاق کلام مقنن در قابل گذشت دانستن جرم موضوع ماده 698 قانون تعزیرات بر اساس ماده 104 قانون مجازات اسلامی اشاره نمود. نگارنده با نگاهی نقد آمیز به این رویکرد قانونگذار به تحلیل گفتمان پیش گفته پرداخته و زمینه ای برای مداقه نسبت به این مقررات فراهم می سازد که به نظر می رسد این قابلیت را دارد که رویکردی نوین برای قانونگذاری به دست دهد.

نشر اکاذیب؛ قصد اضرار؛ قصد تشویش اذهان عمومی، قابل گذشت