جایگاه عدالت در تفسیر قانون

عام و کلی بودن قواعد حقوقی و ابهام و اجمالی که ممکن است در مدلول قوانین وجود داشته باشد، و عدم توانایی قانونگذار در پیش بینی تمامی مسائل روزمره ی مردم و پیدایش مسائل نو به دلیل سرعت تحولات اجتماعی و عدم احاطه بر فروض و فروع متعدد رفتارها در جامعه نیز، سبب شده تا مجریان قانون و حقوقدانان ناگزیر به تفسیر قانون گردند، اما در کنار این تفسیر عدم توجه به مقوله عدالت چه بسا ممکن است به بی ثباتی و تزلزل در روابط اجتماعی اشخاص و یا پایمال شدن حقوق و آزادیهای شهروندان گردد؛ بنابراین، بکارگیری قواعد و ابزارهای تفسیر قانون تلاشی، برای کشف مراد مقنن و راهی برای رسیدن به روح قانون و عدالت است. پژوهش حاضر ضمن بررسی نقش مقنن در تفسیر قوانین و انواع تفسیر و الزاماتی که باید از سوی قانونگذار رعایت گردد، بر این نکته تأکید ورزیده است که تفسیر قانون بدون به کارگیری عدالت زیان بار بوده و باعث بر هم خوردن نظم جامعه خواهد گردید؛ و آنچه به حقوق شرافت می بخشد هنر حقوقدان است که از قواعد حقوق مرکب راهواری جهت رسیدن به عدالت بسازد.

Keywords:

تفسیر , قانون , قانون گذار , حقوق دان , عدالت