سیدحسین هاشمی - کارشناس ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد الکترونیکی، گروه حقوق خصوصی، تهران، ایران
محمد چمکوری - استادیار دانشگاه پیام نور، واحد بوشهر، گروه حقوق، بوشهر، ایران

این تحقیق به دنبال مقایسه تطبیقی قرارداد ارفاقی در حقوق ایران و مصر است زیرا قرارداد ارفاقی از جمله مباحث مهم حقوق تجارت و بحث ورشکستگی است که بین بدهکار و طلبکاران با هدف حل مشکلات تاجر و ادامه فعالیت وی و حفظ حقوق همه طلبکاران منعقد می.شود. اما در قانون تجارت هر دو کشور در جهت حل مشکل ورشکسته چاره اندیشی شده که در کشور ما با عنوان « قرارداد ارفاقی» مطرح و در کشور مصر با عنوان «الصلح الودی او الحبی » عنوان گردیده است که هر دو مشابه هم بوده، لیکن واژه صلح گویاتر از ارفاق است چون که فی الواقع صلحی فیما بین تاجر ورشکسته و طلبکاران منعقد می گردد. اهمیت قانون تجارت مصر در مبحث ورشکستگی مربوط به زمانی است که تاجر در آستانه ورشکستگی و قبل از توقف از تأدیه دیون، می تواند درخواست صلح پشیگیری را نماید که با انعقاد این صلح وی به کار عادی خود ادامه داده و در اداره، اموالش آزاد است و کسی به عنوان قاضی ورشکسته و یا مدیر تصفیه (دبیر صلح) وجود ندارد لیکن وی می بایست به شروط صلح پایبند بوده و حق فروش یا رهن املاک خود را ندارد و این خود گامی بهتر از قرارداد ارفاقی است.

قرارداد، قرارداد ارفاقی، صلح پیشگیرانه،مدیون ،طلبکار،ورشکسته،ایران و مصر