اسماعیل رستگار - دانشجوی کارشناسی، رشته حقوق، دانشگاه قم

ازدواج یک امر کاملا مقدس می باشد و در روایات و آیه های قرآن به کرات ، به عنوان نجات دهنده ی انسان نام برده شده است. هیچ عملی در این جهان بدون حکمت و دلیل نیست؛ علاوه بر این ، برای ازدواج هدف های والایی من جمله تکامل انسان و حفظ نیمی از دین ذکر گردیده است و اهداف مختلفی موجد تمایل و کشش زن و مرد به امر مهم ازدواج می باشند که یکی از آن اهداف ، ارضای تمایلات جنسی در یک بعد مشروع بوده و مکمل هدف تولید نسل می باشد. با کمال تاسف، با اینکه زوجین آزمند نیل به جایگاه پدری و مادری می باشند، اما یک سری عوامل طبیعی و ژنتیکی مانع این می شود که زوجین به اهداف خود برسند. لذا برای وصول به این خواسته، از شیوه ی اهدای جنین استفاده می شود که خود یکی از روش های تلقیح مصنوعی می باشد. در باب اهدای جنین، دو زوج وجود دارند که هر کدام، یک سری شرایطی دارند و نهایتاً بین زوج گیرنده با فرزند، رابطه ی به خصوصی ایجاد می شود.در باب احوال شخصیه، فرزند متولد شده از اهدا، همانند سایر افراد متولد شده بوده و نفقه، حضانت و وصیت درخصوص آن ها، تفاوتی با سایرین نمی کند و صرفاً در باب ارث بری و مورث شدن آن ها اختلاف نظر وجود دارد که در این جستار به آن پرداخته شده است.

اهدای جنین، احوال شخصیه، زوج دریافت کننده، حمایت خانواده، ارث