موانع استقرار عدالت قضایی در حقوق جزای ایران

جرایم علیه عدالت قضایی به طور عمده در دو طبقه گنجانده می شوند، «موانع ثبوتی استقرار عدالت» و «موانع اثباتی در اجرای عدالت»؛ همچنین تعرض هایی که نسبت به صاحب منصبان عدالت قضایی از جمله قضات و کارشناسان رسمی صورت می گیرد نوع دیگری از این جرایم می باشند. موانع ثبوتی استقرار عدالت، اعمالی هستند «که به طور اخص در عدم اجرای عدالت اثر می گذارند». از جمله این جرایم می توان به عدم اعلام جرم و مخفی نمودن مرتکب جرم اشاره کرد. موانع اثباتی نیز اعمالی را در برمی گیرند که در روند اثبات جرم خلل ایجاد می نمایند و از این قبیل است رشاء و ارتشاء. از جمله جرایمی که به صاحب منصبان قضایی به قصد نفوذ بر آنان در جهت عدم اجرای عدالت ارتکاب می یابد می توان به تهدید مقام قضایی اشاره نمود.