خشونت جنسی در پرتو اساسنامه ی دیوان بین الملل کیفری

خشونت جنسی همواره یکی از عناصر یا به عبارت بهتر تبعات مخاصمات مسلحانه ی داخلی و خارجی بوده است وامروزه حتی به عنوان تاکتیکی جنگی برای تضعیف و تسلیم نیرو های کشور درگیر درجنگ به کار گرفته می شود.زنان و کودکان عامل مخاصمات نیستند ولی همواره بیش ترین صدمات را در اثر جنگ ها متحمل شده و می شوند،که می تواند آثاری به مراتب ماندگار تر از سایر تبعات جنگی داشته باشد.از جمله علل تشکیل دیوان بین المللی کیفری رسیدگی به تجاوزات جنسی نظام مند در طول مخاصمات روآندا و یوگوسلاوی سابق بوده،که در واقع برای رسیدگی به جنایات یوگوسلاوی و از جمله تجاوزات جنسی صرب ها که در نتیجه ی آن حدود بیست هزار زن مورد تجاوز جنسی قرار گرفتند،تشکیل شد.این عوامل باعث شد تا خشونت جنسی به عنوان معضلی جهانی مورد توجه فرار گیرد و اساسنامه رم اولین پیمانی جهانی و بین المللی است، که طیف وسیعی از اعمال جنسی و مبتنی بر جنسیت را به عنوان جرم به رسمیت شناخت.lucia dicicco,2009,3))در این اساسنامه که در سال 1998 به تصویب رسید،برای اولین بار تجاوز به عنف،بردگی جنسی،حاملگی اجباری،فحشای اجباری،عقیم سازی اجباری و سایر اشکال خشونت جنسی که از نظر شدت همسنگ با آنها باشند در این سند بین المللی در قالب دو جنایت علیه بشریت و جنایت جنگی مورد جرم انگاری قرار گرفتند.در این مقاله ضمن بررسی جرم انگاری خشونت جنسی به بررسی مصادیق آن در اساسنامه رم به عنوان یک جنایت بین المللی خواهیم پرداخت