سیده رومینا کلانتریان - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق- جزا و جرم شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس

مسئله جرم و بزهکاری، که بر اثر عوامل و مشکلاتی نظیر فقر، بیکاری، بحران های اقتصادی، دگرگونی در قوانین و الگوهای اجتماعی و در نتیجه برهم خوردن تعادل در نظم اجتماعی پدید می آید، منحصر به مردان نبوده و نیست، بلکه زنان نیز از سویی از صدمات این معضل اجتماعی مصون نیستند و زندگی آنان، به سبب ابعاد نقش ها و مسئولیت های خانوادگی شان در معرض آسیب و ناهنجاری‎ها قرار می گیرد و ازسوی دیگر خود نیز متأثر از شرایط گوناگون به عنوان فاعل بزهکاری شناخته می شوند. امروزه درعرصه بزهکاری شاهد افزایش نرخ بزهکاری زنان و نیز مشارکت آنان در جرایمی هستیم که تاکنون به مردان اختصاص داشته است. مقایسه جرایم زنان و مردان نشان می دهد که برخی جرایم مختص جنس زن است یا حضور زنان در آن پررنگ‎تر است. آمار جرایم جنایی در سال های اخیر حاکی از آن است که زنان در هنگام ارتکاب جرم تلاش می کنند تا با استفاده از الگوهای بزهکاری مردانه مرتکب جرایم خشونت آمیز شوند. به طور کلی می توان گفت که گسترش حضور زنان در جامعه و افزایش اشتغال آنان و تضعیف کنترل های اجتماعی از عواملی به شمار می رود که زمینه افزایش بزهکاری زنان را فراهم کرده است. بررسی وضعیت جرایم زنانه در پژوهش ها سال هاست که مورد توجه پژوهشگران حوزه جرم شناسی قرار گرفته است. در ایران علی رغم انجام مطالعات تئوریک بسیار در این حوزه ، تحقیقات کیفی و کمی انگشت شماری در رابطه با بزهکاری و جنسیت انجام شده است. با توجه به اهمیت موضوع و همچنین تحول نگرش مراجع قضایی و انتظامی نسبت به زنان که رفته رفته با تسامح کمتری برخورد می کنند، در این تحقیق به بررسی و اصلاح رویه ها در جهت کاهش جرائم زنان و تعداد زنان زندانی می پردازیم

جرایم زنان، زنان زندانی، الگوی جرایم، اصلاح رویه ها، قانون گذاری