داریوش مهدیزاده - کارشناس مهندسی عمران –کارشناسی ارشد مهندسی صنایع) سیستم ها(- دانشجوی دکتری مدیریت،موسسه جهاد توسعه

یکی از زمینه های اصلی پژوهش در استراتژی منابع انسانی، تطبیق نگرش استراتژیک به مدیریت منابع انسانی و تدوین استراتژی منابع انسانی است. مقصود از عملیات استراتژیک آن دسته از برنامه ها، سیاست ها و فعالیتهای مبتکرانه منابع انسانی است که برای ایجاد رابطه تنگاتنگ بین منابع انسانی با اهداف کلی استراتژیک سازمان طراحی شده اند. مقصود ازنگرش استراتژیک در مدیریت منابع انسانی یک منطق مدیریت است که مستلزم بکارگیری منابع انسانی و فعالیتهایی است که با امور استراتژیک یا هدفهای سازمانی رابطه تنگاتنگ دارند. بر این اساس مباحث نیروی انسانی را میتوان در دو سطح؛مدیریت استراتژیک منابع انسانی و مدیریت عملیاتی منابع انسانی تجزیه و تحلیل کرد. مدیریت استراتژیک منابع انسانی،بهرهوری نیروی کار، افزایش خلاقیت و نوآوری نیروی کار، ایجاد و افزایش تعهد کارکنان، افزایش خدمات مناسب تراز دیدگاه مشتریان، افزایش نقش نیروی کار در تدوین و اجرای استراتژیهای سازمانی را به عنوان بخشی از نقشهای درحال تغییر خود دنبال میکند. بخش نظری، فکری و نرم افزاری مباحث مدیریت عملیاتی منابع انسانی را نیز میتوان درمدیریت استراتژیک منابع انسانی جستجو کرد. اما به هر حال توجه و تمرکز پژوهش حاضر بر چگونگی ایجاد و افزایشهماهنگی استراتژیک است و در این راستا ارزیابی سطح هماهنگی سازمانی به عنوان یک پیشنیاز منطقی مورد بررسی ومطالعه قرار میگیرد. و نهایتاً این پژوهش بر آن است که با مدلسازی مفهومی مقوله هماهنگی سازمانی زمینه لازم را برای پاسخ به سؤال اساسی چگونگی ایجاد و افزایش سطح هماهنگی فراهم آورد.

استراتژی منابع انسانی ، هماهنگی استراتژی ، نقاط مرجع استراتژیک