کارکرد نرخ بازده خارجی در امکانسنجی پروژههای سرمایهگذاری

تخصیص بهینه منابع مالی در علم اقتصاد و بویژه در اقتصاد مقاومتی یکی از اصول مدیریت استراتژیک و توسعه اقتصادی سازمانها میباشد . توسعه اقتصادی نیز در پرتو سرمایهگذاری قابل تحقق خواهد بود . ازاینرو شناسایی پروژههای سرمایه-گذاری بهینه از طریق بررسیهای امکانسنجی و در قالب بودجهبندی سرمایهای یکی از مبانی مدیریت مالی است . درمطالعات امکانسنجی پروژههای سرمایهگذاری شاخصهای اقتصادی متعددی مطرح میباشند که دو شاخص خالصارزش- فعلی و نرخ بازدهداخلی از مهمترین آنها میباشند . این دو شاخص برگرفته از جدول جریان نقدینگی بوده که در حکم شناسنامهمالی پروژه است . اگرچه هریک از این دو شاخص کلیدی از کاربرد و مقبولیت فراوانی برخوردارند اما پارهای ابهامات و کاستیها سبب شده تا بکارگیری سایر شاخصها نیز ازنظر دورنماند . ازاینرو در ارزیابیها و تصمیمگیری درخصوص پروژههای سرمایهگذاری مکانیزم چندمعیاره از کاربرد فراوانی برخوردار شده است . بررسی نقاط قوتوضعف این دو شاخص نشانمیدهد که ضرورتهایی برای بکارگیری شاخصی جامعتر نظیر نرخ بازدهخارجی وجود دارند که عدمپاسخگویی مناسب در پروژههای با جریان نقدینگی غیرنرمال و عدمتوجه به واقعیات خارجی از مهمترین آنها میباشند نرخ بازده خارجی یا نرخ بازده داخلی تعدیلیافته یکی از شاخصهای اساسی در بودجهبندی سرمایهای و مطالعاتامکانسنجی پروژههای سرمایهگذاری است که با لحاظ نرخ استقراض یا سرمایهگذاری مجدد زمینه ارزیابی دقیقتر بخصوص در پروژههای با جریان نقدینگی غیرنرمال و حتی پروژههای پیمانکاری را فراهم میآورد . این مقاله با تشریح نقاط قوت و ضعف دو شاخص مذکور سعی دارد تا ضمن تأکید بر ارزیابی چندمعیاره ، نحوه محاسبه و اهمیت شاخص نرخ بازده خارجی را تبیین نماید

Keywords:

امکانسنجی , بودجهبندیسرمایهای , نرخبازدهخارجی , مدیریتاستراتژیک , سرمایهگذاریامکانسنجی نرخ بازده خارجی پروژههای سرمایهگذاری جریان نقدینگیامکانستجی