غلامحسین حسینی نیا - عضو هیئت علمی دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران
رضا منوچهری راد - دانشآموخته کارشناسی ارشد مهندسی سیستمهای اقتصادی اجتماعی دانشگاه صنعتی امیرکبیر
سیامک باران دوست - دانشآموخته کارشناسی ارشد کارآفرینی دانشگاه تهران

پارادایم کارآفرینی بعنوان راهکار توسعه پایدار مورد اتفاق نظر اکثر اندیشمندان حوزه توسعه اقتصادی و کارآفرینی است اما نگاه آنان به چیستی عامل و شیوه تحول، سنت، انقلاب و درنهایت توسعه متفاوت است. هدف این پژوهش پاسخ به این سوال است که مهمترین عامل و مطلوبترین شیوه تحول درخط مشیگذاری حوزه کارآفرینی کدام است. این پژوهش از نوع کیفی با رویکردی استقرائی وروش اجرای آن تحلیل متون علمی است که ضمن سنخشناسی پژوهشهای تاریخی و مطالعه سیرتکاملی شکلگیری پدیده و مکاتب کارآفرینی از آغاز تا رسیدن به پارادایم مشارکت بخش خصوصی- دولتی در حوزه سیاستگذاری کارآفرینی تلاش مینماید ضمن تحلیلی کلان و نقادانه، چارچوبی برای تحقق توسعه اقتصادی حاصل از گسترش فعالیت بخش خصوصی و دولتی در فعالیتهای کارآفرینانه ارائه دهد. یافتههای پژوهش مبتنی بر تئوری نهادگرائی حاکی از آن است که از میان عوامل تحول همچون کارآفرین )با دیدگاههای خلق نوآوری، مذهبی و اخلاقی(؛ بخش خصوصی )با دیدگاههای خلق ارزش مشترک و کارآفرینانه(؛ دولت کارآفرین و نهایتا رهبران کارآفرین یا کارآفرینان نهادی؛ کارآفرینان نهادی ) حلقه اول مدیریت کلان سازمانها و حاکمیت (نقش کلیدی در فرایند خط مشیگذاری ایدهال کارآفرینی دارند. در پایان چارچوبی پیشنهاد شدهاست که کارآفرینان نهادی ازطریق شناسائی فرصتهای سیاسی، دغدغههای کلان، بسیج منابع و تقویت باورها و ارزشها طی فرآیندی شش مرحلهای در جعبه سیاه خط مشیگذاری به تولید خط مشی ایدهآل کارآفرینی میپردازند

بازآفرینی دولت، کارآفرینان نهادی، مشارکت بخش خصوصی-دولتی