مطالعه روی ظرفیت توربین بادی از نوع ژنراتور سنکرون و آسنکرون متصل به شبکه توزیع با در نظر گرفتن هماهنگی تجهیزات حفاظتی بوسیله محدودکننده جریان خطای ابررسانا

از آنجا که سیاست های دولت به سمت استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر می باشد و توربین های بادی به عنوان نماینده ای از این منابع تولید پراکنده محسوب می شوند، در این گزارش سعی گردید که مطالعه ای روی حداکثر ظرفیت نیروگاههای بادی از نوع ژنراتور سنکرون و آسنکرون با در نظر گرفتن حفظ هماهنگی بین ادوات حفاظتی در شبکه توزیع انجام شود و به طور کلی هدف اصلی حداقل کردن جریان خطا با توجه به افزایش ظرفیت منابع تولید پراکنده می باشد که از ایده محدود کردن جریان خطا توسط ابررسانا استفاده گردیده است. همچنین با استفاده از الگوریتم ژنتیک مقدار حداکثر ظرفیت نیز با برقرار ماندن قید هماهنگی حفاظتی به عنوان هدف فرعی در نظر گرفته شد و تحلیل نتایج نشان داد که با استفاده از محدود کننده جریان خطای ابررسانا امکان حفظ هماهنگی بین تجهیزات حفاظتی برای هر دو نوع نیروگاه بادی ممکن می باشد و الگوریتم ژنتیک نیز قادر به محاسبه حداکثر ظرفیت نیروگاه با توجه به قید هماهنگی حفاظتی می باشد. کلیه مراحل شبیه سازی به خصوص برنامه نویسی با نرم افزار دیگسایلنت انجام شده است.

Keywords:

منابع تولید پراکنده , نیروگاه بادی , شبکه توزیع , هماهنگی حفاظتی , محدود کننده جریان خطای ابررسانا