ابراهیم تلان - دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران ، دانشگاه تبریز
مهدی ضرغامی - استادیار دانشکده مهندسی عمران ، دانشگاه تبریز

گرمایش سراسری زمین در اثر فعالیتهای بشر و پدیده تغییرات اقلیم، یکی از مسائلی است که امروزه توجه بسیاری از دانشمندان هوا و اقلیم شناسی را به خود جلب کرده است. بررسیها نشان از تاثیر پدیده تغییر اقلیم بر سیستم های مختلف نظیر منابع آب، کشاورزی، بهداشت و صنعت دارد. یکی از روشهای معتبر جهت بررسی تاثیر این پدیده بر سیستمهای مختلف، استفاده از متغیرهای اقلیمی شبیهسازی شده به کمک مدلهای گردش عمومی جو (GCM) است. علیرغم افزایش دقت مدلهای GCM ، تاکنون هیچ یک از این مدلها توانایی پیش بینی در مقیاس ریز و در حد ایستگاه مطالعاتی را ندارند. بدین منظور برای شبیه سازی و ریز مقیاس نمایی خروجی مدلهای GCM روش های مختلف دینامیکی و آماری ایجاد شده است. در این مقاله از داده های سناریوی A1 مدل گردش عمومی جو(ECHO-G) ، برای ارزیابی تغییرات اقلیمی ایستگاههای سینوپتیک استان آذربایجان شرقی در دوره زمانی 2049-2020 با استفاده از روش ریز مقیاس نمایی آماری مدل LARS-WG استفاده شده است. در نهایت نتایج حاصل بر روی ایستگاههای مطالعاتی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان از افزایش بارش سالانه به میزان درصد، و افزایش میانگین دمای سالانه به میزان 1/34 درجه سانتیگراد در سطح استان آذربایجان شرقی، در دوره سالهای 2049-2020 میلادی نسبت به دوره آماری 2006-1987 می باشد.

مدل گردش عمومی جو GCMو LARS-WG ، ریز مقیاس نمایی ، تغییر اقلیم