مدیریت ریسک خشکسالی کشاورزی برای گندم دیم مطالعه موردی استان همدان

امروزه با بروز خشکسالی های پیایی و کاهش منابع آبی ، فقط با مطالعه و برنامه ریزی دقیق براساس استعدادها و محدودیت های هر نقطه می توان توسعه پایدار مطمئنی را ایجاد نمود. هدف این مطالعه بررسی و ارزیابی موضوع مدیریت ریسک خشکسالی برای گندم دیم و در نظر گرفتن تمهیدات لازم است. در این تحقیق روش های آماری برای پایش و کمی کردن خشکسالی های منطقه همدان توسط نمایه استاندارد شده بارش بررسی و تحلیل شد. زمان، مکان و وسعت مناطقی که مستعد خط خشکسالی بود تعیین و با تحلیل ریسک رویداد خشکسالی ، از نظر شدت رخداد منطقه به پنج طبقه پهنه بندی گردید و براساس مدل پهنه بندی اقلیمی کشاورزی (فائو) ، گسترش مکانی مناسب کشت گندم دیم در شرایط خشکسالی تعیین شد. نتایج مطالعه برای ریسک وقوع طولانی ترین خشکسالی ها شدت بیشتری را در مناطق جنوب شرقی ، شمالی و مرکزی منطقه و برای ریسک وقوع شدیدترین تداوم خشکسالی ها شدت بالاتری را در مناطق شمالی ، غربی و جنوب شرقی منطقه نشان داد. ترکیب و همپوشانی نقشه های مربوط به ریسک با نقشه های حاصل از مدل پهنه بندی اقلیمی کشاورزی ، نقشه تغییرات قابلیت مکانی توان تولید محصول را در هر یک از طبقات وقوع ریسک خشکسالی حاصل نمود که این موضوع امکان تعیین اولویت مکانی مناطق کشت و مدیریت ریسک خشکسالی را در طبقات متفاوت مناطق مستعد ریسک خشکسالی فراهم می نماید.

Keywords:

خشکسالی , مدل پهنه بندی اقلیمی کشاورزی , همدان