ارزیابی میزان پیاده سازی سیستم تولید ناب در شرکت پارس خودرو با استفاده از استاندارد SAE J4000 و اولویت بندی عناصر آن با تکنیک دیماتل فازی

در دنیای امروز که با سرعتی باورنکردنی رو به سوی آینده دارد، تلاش برای بهتربودن و باقی ماندن در عرصه ی رقابت، تغییرات بسیاری را در سازمانها، شرکت ها و کارخانجات تولیدی به وجود آورده است و با توجه به گستردگی و پیچیدگی اهداف، فرآیندها و ساختار سازمانی در صحنه رقابت، سازمان هایی می توانند به بقای خود ادامه دهند که نسبت به خواسته ها و انتظارات مشتریان و ذینفعان پاسخگو باشند. تولید ناب با حذف اتلاف و حداکثرنمودن بهره وری از تسهیلات و منابع انسانی در راستای ارضاء نیازها و خواسته های مشتریان، دستیابی به این مهم را محقق می سازد. در این تحقیق ضمن تشریح مدل های مختلف سنجش نابی در سازمان ها، به بررسی مدلی یکپارچه جهت ارزیابی میزان پیاده سازی تولید ناب در شرکت پارس خودرو پرداخته است. استاندارد اس ای ای جی 4000 به عنوان ابزار قوی برای سنجش میزان استقرار سیستم تولید ناب در سازمان های تولیدی به کار گرفته می شود که در آن عوامل تولید ناب به شش عنصر اصلی و 52 زیرعنصر(مؤلفه) تقسیم بندی گردیده است. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی- پیمایشی بوده و ابزار اصلی جمع آوری اطلاعات پرسشنامه می باشد که بین مدیران و کارشناسان خبره توزیع گردید. تجزیه و تحلیل داده ها جهت سنجش نابی در شرکت از روش استاندارد اس ای ای جی 4000 می باشد که با توجه به آن میزان پیاده سازی سیستم تولید ناب در شرکت پارس خودرو، % 28/5 بوده که نشان دهنده عملکرد ضعیف شرکت پارس خودرو در خصوص پیاده سازی سیستم تولید ناب می باشد و همچنین جهت اولویت بندی عناصر استاندارد اس ای ای جی 4000 در شرکت تحت مطالعه از روش دیماتل فازی استفاده گردید که با استفاده از آن عنصر «مدیریت» به عنوان تاثیرگذارترین عامل و عنصر «فرآیند محوری سازمان» به عنوان تاثیرپذیرترین عامل شناسایی گردیدند.

Keywords:

سیستم تولید ناب , مدل های سنجش نابی , استاندارد اس ای ای جی 4000 , دیماتل فازی