بررسی تأثیر یادگیری سازمانی در بهبود مؤلفه های سرمایه فکری (مطالعه موردی: شرکت توزیع نیروی برق استان هرمزگان)

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی نقش یادگیری سازمانی بر بهبود مؤلفه های سرمایه فکری (سرمایه انسانی، سرمایه مشتری و سرمایه ساختاری) در شرکت توزیع نیروی برق استان هرمزگان می باشد. این مطالعه از حیث هدف یک تحقیق کاربردی و از حیث نحوه گردآوری داده ها از نوع توصیفی (غیرآزمایشی) و از شاخه میدانی به شمار می رود، روش انجام تحقیق نیز به صورت پیمایشی و از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه پرسنل شرکت توزیع نیروی برق استان هرمزگان می باشد. برای گردآوری داده ها، پرسشنامه یادگیری سازمانی جرز-گومز (2005) و پرسشنامه سرمایه فکری بونتیس (1998)، پس از تأیید روایی و اعتبار آنها با ضرایب آلفای کرانباخ به ترتیب 0/83 و 0/85 بکار گرفته شده است. جهت بررسی فرضیات تحقیق از آزمون های t-test، ضریب همبستگی، رگرسیون و آزمون فریدمن به کمک نرم افزار SPSS بکار گرفته شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد که وضعیت کلی سرمایه فکری و یادگیری سازمانی در سازمان مورد مطالعه مطلوب می باشد. سایر یافته ها دال بر وجود رابطه مثبت و معنادار به بین مؤلفه های سرمایه فکری و یادگیری سازمانی است؛ به طوری که یادگیری سازمانی منجر به بر بهبود سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه مشتری در شرکت توزیع نیروی برق استان هرمزگان می شود.

Keywords:

سرمایه فکری , یادگیری سازمانی , سرمایه انسانی , سرمایه ساختاری , سرمایه مشتری