مدیریت راهبردی زنجیره تأمین مواد غذایی با رویکرد سیستم دینامیک

تشدید صحنه رقابت جهانی در محیطی که بصورت دائم در حال تغییر است ضرورت واکنش های مناسب سازمان ها و شرکتهای تولیدی ـ صنعتی را دو چندان کرده و بر انعطاف پذیری آنها با محیط نا مطمئن خارجی پای می فشارد و سازمانهای امروزی در عرصه ملی و جهانی به منظور کسب جایگاهی مناسب و حفظ آن نیازمند بهره گیری از الگوی مناسب همچون مدیریت زنجیره تأمین در راستای تحقق مزیت رقابتی و انتظارات مشتریان هستند. وجود نیاز برای تلاش های مدل سازی جامع که شرکت های زنجیره تأمین را در سطح راهبردی به طور گسترده ای جـذب می کند، به وضوح توسط صنعت و اخیرا توسط دانشگاه ها شناخته شده است. تصمیم گیران راهبردی نیازمند مدل های جامع برای هدایت آنها به سمت تصمیمات راهبردی هستند که سود آوری کل زنجیره را افزایش می دهد. تعیین تنظیمات بهینه شبکه، سیاست های مدیریت موجودی، قراردادهای تأمین، استراتژی توزیع، یکپارچه سازی زنجیره تأمین، برون سپاری و تهیه استراتژی، طراحی محصول و فناوری اطلاعات نمونه های اولیه از تصمیمات راهبردی هستند که سود آوری بلند مدت کل زنجیره تأمین را تحت تاثیر قرار می دهند. در این اثر، ما یک روش پویایی سیستمی را به عنوان یک ابزار مدل سازی و تجزیه و تحلیل به جهت مسائل راهبردی برای زنجیره تأمین مواد غذایی اتخاذ می کنیم. یک دستورالعمل برای این روش و توسعه آن برای مدل سازی راهبردی یک زنجیره تأمین تکی و چند دوره ای ارائه شده است. در نتیجه، ما در عمق یک مسئله کلیدی از مدیریت راهبردی زنجیره تأمین، که از برنامه های ظرفیتی بلند مدت است، تجزیه و تحلیل را نیز انجام می دهیم. به طور خاص، سیاست های برنامه ریزی ظرفیت برای یک زنجیره تأمین مواد غذایی با جریان ناپایدار و با توجه به محدودیت ها/ پارامترهای بازار بررسی می کنیم. در نهایت، انطباق روش توسعه یافته در یک شبکه چند رده ای از یک زنجیره تأمین فست فود های عمده در یونان نشان داده شده است.

Keywords:

پویایی سیستمی , مدیریت زنجیره تأمین , لجستیک مواد غذایی , برنامه ریزی ظرفیت