فاطمه طایفی نصرآبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت مالی دانشگاه علم و هنر یزد
محمد مفار - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی دانشگاه ساوه

امروزه،انطباق با تغییرات سریع محیطی و کسب انعطاف پذیری ضرورتی اجتناب ناپذیر است.لازمه این کار دگرگون سازی کسب و کار،جهت انطباق با تغییرات محیطی است.یکی از شناخته شده ترین راهبردهای دگرگون سازی کسب و کار، مهندسی مجدد می باشد.اندیشمندان و کارگزاران مدیریت برای بهبود عملکرد سازمان ها از یکی از نوآوری های مدیریتی به نام مهندسی مجدد فرآیندها استفاده می کنند.مهندسی مجدد بر طراحی مجدد فرآیندهای کاری جهت دستیابی به بهره وری و مزیت رقابتی تمرکز می کند BPR1.روشی است برای بهبود کامل در عملکرد با استفاده از منابع،به گونه ای که حداکثر ارزش افزوده در فعالیت های سازمان به دست آید شود.در مهندسی مجدد،فعالیت های هزینه بر در سطح فرآیندها و یا کل سازمان، به حداقل می رسد.اماباوجود نتایج مؤثر و شگفت انگیز مهندسی مجدد،بسیاری از پروژه های مهندسی مجدد در عمل با شکست مواجه می شوند.مطالعات نشان می دهد که مهندسی مجدد به خودی خود یک فرایند پرخطر نیست،بلکه نا آگاهی از عوامل موفقیت و تکرار اشتباهات تجربه شده یکی از مهمترین عوامل بروز ریسک در پروژه های مهندسی مجدد است.در این تحقیق با بررسی چند مقاله در رابطه با عوامل موفقیت پیاده سازی مهندسی مجدد بعضی از مهمترین این عوامل شناسایی و معرفی شده اند.نتایج حاصل از انجام بررسی ها نشان داد که شش عامل تعهد مدیریت ارشد،فرهنگ سازمانی،استفاده از فناوری اطلاعات،محیط کاری همکاری و مشارکتی،عوامل و منابع انسانی و همسویی و بهره وری استراتژیک از عوامل مهم در پیاده سازی موفق BPR هستند.البته برای اطمینان خاطر از موفقیت پروژه عوامل دیگر نیز حتما باید درنظرگرفته شوند.

مهندسی مجدد،کسب و کار،فرایند،سازمان،BPR،فناوری اطلاعات