بررسی و نقش برنامه ریزی منابع انسانی در چارچوب کیفیت و نوآوری درمحیط های رقابتی (مطالعه ای در شرکت پارس س- سهامی عام)

هدف تحقیق حاضر بررسی نقش برنامه ریزی منابع انسانی درچارچوب مدیریت کیفیت جامع بر نوآوری سازمان درمحیط های رقابتی می باشد. این تحقیق ازبعد هدف توصیفی به شیوه همبستگی وازنوع تحقیقات کاربردی وازبعد زمانی مقطعی و ازبعد روش گردآوری داده ها پیمایشی است که ازابزارپرسشنامه جهت گردآوری داده ها استفاده شده است. روایی پرسشنامه به روش صوری،محتوائی بررسی ونیزپایایی آن به روش آلفای کرنباخ محاسبه شد. این پژوهش مربوط به آبان ماه سال 1394می باشد؛ جامعه آماری دراین تحقیق کارکنان شرکت پارس سوئیچ ( سهامی عام) که حجم نمونه با فرمول کوکران 197نفرمحاسبه گردید و ازروش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده گردید؛ و داده ها با نرم افزارآماری SPSS تجزیه وتحلیل شد و نتایج نشان داد که درمیان تمامی فرضیات سیستم برنامه ریزی منابع انسانی درچارچوب مدیریت کیفیت جامع و نوآوری تدریجی درسازمان مورد مطالعه رابطه مثبت ومعنی دار وجود دارد، همچنین دربرنامه ریزی منابع انسانی بین متغیرهای تأمین نیرو، آموزش، نگهداری وکاربرد منابع انسانی، متغیرآموزش کارکنان بیشترین تاثیر را درپیش بینی متغیر وابسته نوآوری تدریجی دارد پس متغیرهای تأمین نیرو، نگهداری وکاربرد منابع انسانی به ترتیب مؤثربوده ، که با تقویت هرکدام ازاین متغیرها می توان بسترنوآوری تدریجی را افزایش داد؛ بعلاوه درتحلیل نتایج متغیرهای تعین کننده نوآوری بنیادی، ضرایب بدست آمده ازتجزیه و تحلیل آماری نشان داد که تأمین نیرو کارکنان بیشترین سهم تاثیرگذار را دربین متغیرها داراست پس متغیرهای آموزش، نگهداری وکاربرد منابع انسانی به ترتیب در نوآوری بنیادی تاثیردارند که با تقویت هرکدام از کارکردها با رویکرد TQM می-توان افزایش نوآوری بنیادی را درآینده پیش بینی کرد.

Keywords:

برنامه ریزی , منابع انسانی , مدیریت کیفیت جامع , نوآوری , محیط های رقابتی