رابطه سبک رهبری توزیعی با خودکارآمدی کارکنان اداره ی کل آموزش فنی و حرفه ای استان همدان

هدف این پژوهش بررسی رابطه سبک رهبری توزیعی با خودکارآمدی کارکنان اداره ی کل آموزش فنی و حرفه ای استان همدان بود. پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه کارکنان اداره ی کل آموزش فنی و حرفه ای استان همدان بود که مطابق جدول کرجسی و مورگان، نمونه ای به حجم 172 نفر از آن ها، به شیوه تصادفی طبقه ای، انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه رهبری توزیعی المور(2000) و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر(1991)، بود. روایی پرسشنامه ها با استناد به نظر متخصصان مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آن ها با استناد به آلفای کرونباخ برای پرسشنامه رهبری توزیعی 0/90 و پرسشنامه خودکارآمدی 0/76 به دست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمونT ، ضریب همبستگی پیرسون، و تحلیل رگرسیون چند متغیره استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که میزان استفاده از سبک رهبری توزیعی توسط مدیران اداره ی کل آموزش فنی و حرفه ای استان همدان و همچنین میزان خودکارآمدی کارکنان آن ها بالاتر از سطح متوسط می باشد. بین سبک رهبری توزیعی مدیران و خودکارآمدی کارکنان رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد و مؤلفه تصمیم گیری مشارکتی سبک رهبری توزیعی مدیران، قدرت پیش بینی خودکارآمدی کارکنان را داشت.

Keywords:

رهبری توزیعی , خودکارآمدی , اداره ی کل آموزش فنی و حرفه ای , کارکنان