بررسی تاثیر تنش شوری واسید اسکوربیک بر رشد و عملکرد گیاه آفتابگردان

اسید آسکوربیک )ویتامین C) یک متابولیت فراوان است که نقش مهمی را در در رشد و نمو گیاه به عهده دارد، و هر چیزی که باعث افزایش رشد گیاه شود در تنش های محیطی نیز میتواند مفید باشد. به همین منظور آزمایشی در سال 49 در شهرستان بم با هدف بررسی تاثیر تنش شوری واسید اسکوربیک بر رشد و عملکرد گیاه آفتابگردان اجرا شد. طرح این آزمایش فاکتوریل به صورت بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار بود. فاکتور اول شوری در سه سطح 0و 10 و 20 میلی مولار وفاکتور دوم اسید آسکوربیک در غلظت های30و10و0 میلی مولار می باشد. در این آزمایش صفات عملکرد دانه، عملکردبیولوژیک، ارتفاع، وزن هزار دانه، قطر طبق و تعداد دانه در طبق اندازه گیری شد. نتایج این تحقیق نشان داد که اثر تنش شوری بر تمام صفات مورد مطالعه معنی دار شد، و فاکتور آسکوربیک اسید بر صفات عملکرد بیولوژیک و دانه و ارتفاع بوتهمعنی دار شد. اثر متقابل بر صفات ارتفاع بوته و عملکرد دانه و بیولوژیک معنی دار شد. بیشترین عملکرد دانه از تیمار عدم کاربرد شوری به همراه 0، میلی مولار آسکوربیک اسید و کمترین عملکرد دانه از تیمار 20 میلی مولار شوری و عدم آسکوربیک اسید با حاصل شد. بیشترین عملکرد بیولوژیک از تیمار عدم کاربرد شوری به همراه 0، میلی مولار آسکوربیکاسید و کمترین عملکرد بیولوژیک از تیمار 20 میلی مولار شوری و عدم آسکوربیک اسید بدست آمد. به طور کلی تنش شوری تمام صفات موفولوژی را در گیاه آفتابگردان کاهش، و آسکوربیک اسید باعث افزایش صفات مورد مطالعه شد. پس تنش شوری باعث کاهش بیوماس گیاه آفتابگردان شده و اسکوربیک اسید نیز این کاهش به وجود آمده از تنش شوری را تعدیل کرده است .

Keywords:

عملکرد , آسکوربیک اسید , آفتابگردان , تنش شوری