علیرضا باقری - دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی شیراز
سمیه روانشادنیا - دانشکده علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی تهران

افزایش شهر نشینی و هجوم جمعیت به شهرها باعث افزایش ازدحام و به طبع آن افزایش ساخت و سازهای بی رویه و غیر اصولی در محیط شهرها شده است. افزایش ساخت و ساز باعث تخریب بیشتر محیط سبز، باغات و فضاهای بکرو طبیعی درون و اطراف شهرها میگردد که شاهرگ های تنفسی محیط شهر و انسان های شهرنشین می باشند. این تخریب گسترده محیط زیست همراه با ساخت و سازهای مغایر با طبیعت باعث افزایش آلایندگی های مختلف در محیط شهرها و فضاهای زندگی انسان و بروز مشکلات متعدد شهرنشینان شده است. این مشکلات عدیده که امروزه به سمت افزایش آسیب های جسمی و روحی انسان شهرنشین میرود، لزوم بازبینی و بازگشت به طراحی های دقیق تر و روانشناسانه برای محیط و ساختمان های جدید شهری را نشان میدهد. تکنولوژی و علم امروز معماری برایجلوگیری از تخریب طبیعت و در عین حال بازسازی طبیعت در محیط های شهری به راهکار معماری سبز و استفاده از روانشناسی محیطی در طراحی ساختمان ها روی آورده است. در این مقاله اثرات مثبت جسمی و روانی اینمعماری و قرار گیری انسان در کنار گیاهان سبز )دیوارهای زنده( در ساختمان ها )بخصوص در ساختمان های مسکونی( مورد بررسی قرار گرفته است. این بررسی نشان میدهد توجه به طبیعت و حضور مستمر آن در محیط زندگی باعث بهبود سطح زندگی روانی انسان می شود و تاثیرات عمیقی بر احساسات و روحیات او میگذارد. لذا طراحی دیوار و بام سبز در فضای معمارانه، امری ایده آل در فضای زندگی ماشینی بشر امروز به حساب می آید که باعث ایجاد مزایای متعدد از جمله؛ حذف سموم و تصفیه هوای داخل ساختمان، کاهش آلودگی صوتی، برانگیخته شدن احساس شادی و صمیمیت و ایجاد آرامش و طراوت در انسان میشود.

معماری سبز، معماری ارگانیک، روانشناسی محیطی، سلامت جسمی و روانی، دیوار و بام سبز