پریا اسدزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد عجب شیر، ایران
امیررضا کریمی آذری - عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان، دانشکده هنر و معماری، ایران

کودکان جانشینان بلافصل نسلی هستند که امروز نبض فعالیت های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشور را در دست دارند. هر کودکی بر روی کره زمین، آرزوی دنیایی زیبا، مبرا از آزارهای زندگی و مزین به باغ هایجادویی، مکانی برای تفرج و تماشای بی پایان انسان ها و محیط پیرامونشان را دارد. کودکان به سبب محدودیت های جسمی و روانی خود به اجبار تابع شرایط محیطی هستند. حال بهبود شرایط محیطی کهکودک در آن زندگی می کند می تواند حس کنجکاوی را در او تقویت سازد و در میان این محیط ها، فضاهای مختص کودکان اهمیت ویژه ای دارند زیرا این فضاها بخش عمده ای از زمان و محیط زندگیکودکان را به خود اختصاص می دهند و می توانند نیازهای اجتماعی و فردی آنها را برآورده سازند. بنابراین ارتقاء کیفیت این فضاها می تواند در سلامت و رشد قوای جسمی و روانی، آموزش، خلاقیت کودکان تأثیربسزایی داشته باشد. این پژوهش تلاشی است جهت دست یابی به اصول معمارانه در راستای طراحی فضای لذت بخش و جذاب برای کودکان به منظور شکوفایی و رشد و پرورش خلاقیت و نیز کوششی است برای طراحی محیط مصنوع براساس نیازهای ثابت شده روانی و جسمانی کودکان و در نهایت فضایی برای گذراندن اوقات فراغت کودکان طراحی گردید که برگرفته از نیازها و تمایلات درونی و نیز اصول معماری قابل درک برای آنان می باشد تا در آن فضاها کودک مرزی بین درون و بیرون احساس کند.

فضا، کودک، اصول معمارانه، نیازهای کودکان