امید حیدری پور - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران
شیوا تومانی - دانش آموخته دانشگاه یزد، کارشناسی ارشد دانشگاه علم و هنر یزد

همان طور که از عنوان موضوع تحقیق بر می آید، این پژوهش به بررسی عناصر کالبدی مسکن در مقیاس آپارتمانی می پردازد. امروزه تراکم بالای محله های مسکونی شهرها و ارزش بالای زمین، طراحان وکارفرمایان و مصرف کنندگان را به معماری مسکونی آپارتمانی سوق می دهد. زندگی آپارتمانی شرایط اجتناب ناپذیری را برای انسان امروز به وجود آورده که شامل فرصت ها و تهدیدهایی برای ساکنین خوداست. متأسفانه در بافت فشرده شهرهای بزرگ به دلیل کمبود زمین و مسائل اقتصادی، نیاز روزافزون و مبرم مصرف کنندگان به مسکن و عدم انطباق کالبد مسکن با زندگی ساکنین، کیفیت های کالبدی واجتماعی مسکن و همچنین هویت مسکن نادیده گرفته شده است. همچنین به تدریج با افزایش شدید تراکم و قیمت بسیار بالای زمین در مرکز شهرهای بزرگ، مقیاس واحدهای آپارتمانی، روز به روز کاهشمی یابد. همین امر، اهمیت وجود ساختاری دقیق برای مسکن آپارتمانی در مقیاس کوچک را نمایان می کند. هدف از تحقیق حاضر دست یابی به اصول طراحی مسکن بهینه به طور کلان با تکیه بر عناصرکالبدی مسکن است. بر همین اساس، فضاهای مسکن آپارتمانی را به چهار دسته مرتبط با اجتماع، نیمه مرتبط به اجتماع، مرتبط با خانواده و مرتبط با فرد تقسیم شده است. این پژوهش با بررسی عملکردهای مورد نیاز هر بخش، به همراه استفاده از پرسشنامه با مخاطب قرار دادن ساکنین مسکن آپارتمانی در مقیاس کوچک، به اصول پیشنهادی برای بهینه سازی کالبدی فضای مسکونی نزدیک شده است. بر اساس مطالعات انجام شده و تحلیل پرسشنامه انجام شده و استدلال منطقی بر مبنای کروکی های ترسیم شده، سه اصل کلی برای بهینه سازی کالبد مسکن آپارتمانی در مقیاس کوچک ارائه گردیده است: ادغام کردن کاربری ها، مبلمان انعطاف پذیر شفافیت در فضا.

مسکن بهینه، آپارتمان، عناصر کالبدی