مژگان میرزا - دکترا روانشناسی و عضو هئیت علمی دانشگاه گنبد کاووس
حسین ترکمانی - کارشناس ارشد روانشناسی
سپیده قبادی - دانشجوی کارشناسی رشته ی معماری موسسه عالی شمس گنبد
میترا پارسافر - دانشجوی کارشناسی رشته ی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد گنبد

هدف : انسان به عنوان اصلی ترین عامل در شهرنشینی که کلیت شهر در ابتدا از حول او، خواست ها ونیازهایش شکل گرفته مدت های مدیدی است که در بحث طراحی و برنامه ریزی شهری به فراموشی سپردهشده است. علی رغم پیشرفت های علمی بشر امروزین، هنوز عوامل زیادی هستند که سلامت انسانها، خصوصاً سلامت روان آنها را تهدید می کنند. محیط کالبدی که توسط خود انسان ساخته شده است، میتواند یکی از همان عوامل تهدید کننده برای انسان باشد ، و مهمترین هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط معماری ساختمان های محل سکونت با میزان افسردگی در ساکنان می باشد.روش: در این پژوهش از روش مقایسه ای جهت بررسی نوع معماری ساختمانها منظور فرم ساختمان و میزان افسردگی استفاده گردید. جامعه آماری این پژوهش ساکنان شهرستان گنبد کاووس و روش نمونه گیری به صورت تصادفی طبقه ای و تعداد کل نمونه ها 051 نفر بوده است و به منظور گرد آوری داده ها از پرسشنامه افسردگی بک استفاده شد .در این پژوهش جهت تحلیل داده ها از آزمون tمستقل و تحلیل واریانس استفاده شده است و بر اساس نتایج ومقدار F بدست آمده تفاوت معناداری در میانگین افسردگی نمونه وجود دارد و از لحاظ آماری در سطح کمتر از0/05 معنادار است

معماری ساختمان ، افسردگی ، سلامت روان